Een meneer hoort dat zijn buurman fraudeert met zijn uitkering. Meneer geeft dit online door aan het UWV. Volgens de informatie op de website van het UWV kan dit anoniem. Meneer gaat er daarom van uit dat het UWV zijn naam niet bekendmaakt bij de persoon over wie hij een melding doet. Hij geeft zijn telefoonnummer door voor eventuele vragen van het UWV.
Een medewerker van het UWV belt meneer om de situatie te bespreken. Deze UWV-medewerker vertelt hem dat zijn gegevens wel kunnen worden gedeeld met degene over wie de melding gaat. Meneer schrikt hiervan en voelt zich misleid. Als hij had geweten dat zijn melding niet anoniem zou blijven, zou hij waarschijnlijk geen melding hebben gedaan.
Het UWV biedt excuses aan voor de verwarrende informatie op de website. Meneer vindt dit niet voldoende en vraagt de Nationale ombudsman om de zaak te onderzoeken. De ombudsman vraagt het UWV of iemand wel anoniem een fraudemelding kan doen en hoe het UWV omgaat met de gegevens van een melder. Duidelijk wordt dat het UWV vertrouwelijk omgaat met gegevens, maar niet kan garanderen dat een fraudemelding anoniem blijft. Ook vanwege een detail in een melding kan iemand herkend worden. Dit kan het UWV niet voorkomen.
De Nationale ombudsman vindt de klacht van meneer terecht. Pas na vragen van de ombudsman geeft het UWV toe dat de informatie op de website niet duidelijk was. In de tussentijd heeft het UWV de informatie aangepast. Er staat nu op de website dat het UWV vertrouwelijk omgaat met de gegevens van een fraudemelding, maar de betrokken persoon deze wel mag bekijken. Meneer zelf is helaas niet geholpen met deze aanpassing achteraf. Wel helpt hij hiermee andere mensen die in de toekomst een fraudemelding bij het UWV willen doen.
