Verzoeker klaagt er over dat de gemeente Enschede bij de herinrichting van zijn straat heeft gekozen voor een variant welke niet de voorkeur had van de meerderheid van de bewoners en tevens strijdig is met het gemeentelijk beleid.
Een onderzoek van de Nationale ombudsman kan slechts gericht zijn op de vraag of de gemeente, gelet op de feiten en argumenten die zijn aangevoerd, in redelijkheid tot zijn keuze heeft kunnen komen. Het college van burgemeester en wethouders is daarom enkele gerichte vragen gesteld over diens overwegingen bij de gemaakte keuze en over een aantal door verzoeker aangevoerde aspecten.
De Nationale ombudsman overwoog dat de toegankelijkheid van straten en wijken de afgelopen jaren steeds meer onder druk is komen te staan door het toegenomen autobezit. Zeker in straten en wijken die niet zijn ingericht op de huidige, nog steeds stijgende, hoeveelheid auto's. Gemeenten moeten bij de herinrichting van straten en wijken dan ook een afweging maken tussen diverse, soms strijdige belangen. Bijvoorbeeld die van de autobezitter, bewoner, kinderen en hulpdiensten.
Uit de door verzoeker en de gemeente overgelegde stukken is het de ombudsman gebleken dat er ook bij de onderhavige herinrichting diverse belangen spelen en dat de gemeente die verschillende belangen heeft achterhaald en gewogen. Bij die afweging is er naar het oordeel van de Nationale ombudsman geen sprake geweest van willekeur.
Weliswaar heeft de meerderheid van de bewoners van de even zijde een voorkeur uitgesproken voor een variant die uiteindelijk niet is gerealiseerd, maar dit betekent niet dat de gemeente niet behoorlijk heeft gehandeld. Juist het laten meewegen van ook andere belangen, zoals die van andere bewoners is een essentieel onderdeel van een redelijke belangenafweging.
Het college heeft gehandeld in overeenstemming met het redelijkheidsvereiste en de klacht is derhalve niet gegrond.
