Een man dient een klacht in bij het Huis voor Klokkenluiders (HvK). Hij is het er niet mee eens dat het HvK heeft besloten om geen misstandonderzoek in te stellen. Ook is hij het er niet eens hoe het HvK naar hem toe heeft gehandeld. Hij vindt onder andere dat het HvK te lang heeft gedaan om deze beslissing te nemen. De man vindt verder dat het HvK in de klachtbehandeling niet is ingegaan op alle behoorlijkheidsvereisten die door hem zijn ingebracht.
De ombudsman verzoekt daarom het HvK om een nadere reactie hierop. De ombudsman komt tot de conclusie dat hij zich niet mag uitlaten over de beslissing van de afdeling Onderzoek van het HvK om geen misstandonderzoek te doen. Het gaat hier om een inhoudelijke beslissing van het HvK over de melding van de man over het ziekenhuis waar hij werkzaam was. Dit is geen overheidsinstantie, dus is de ombudsman niet bevoegd.
De ombudsman vindt verder dat het HvK de klachten van de man zorgvuldig heeft behandeld. Zijn klacht dat het HvK te lang over de beoordeling van de ontvankelijkheid van het verzoek om een misstandonderzoek heeft gedaan, vindt de ombudsman gegrond. Het HvK heeft dit zelf ook al aangegeven. De ombudsman vindt wel dat het HvK in haar klachtafhandelingsbrief hiervoor excuses had kunnen maken. Dit is nu niet gebeurd. Hij heeft het HvK hierop gewezen en gevraagd om voortaan in dezelfde situaties wel excuses op te nemen in de klachtafhandelingsbrief. Dat het HvK de andere twee klachten ongegrond vindt, kan hij volgen. Ook vindt hij dat het HvK in haar aanvullende reactie voldoende is ingegaan op de behoorlijkheidsvereisten die door de man zijn genoemd.
