Verzoeker bezocht in het kader van zijn re-integratietraject een re-integratiebureau. Hiervoor maakte hij reiskosten. Verzoeker declareerde deze reiskosten bij het re-integratiebureau. Het re-integratiebureau vergoedde de reiskosten op basis van met het UWV gemaakte afspraken. Dit leidde echter niet tot een volledige vergoeding van de door verzoeker gemaakte reiskosten.
Verzoeker klaagde er bij de Nationale ombudsman over dat het UWV met het re-integratiebureau is overeengekomen dat bij het vergoeden van de gemaakte reiskosten dient te worden uitgegaan van een vergoeding van € 0,12 per kilometer, terwijl de werkelijk gemaakte reiskosten hoger liggen.
Uit onderzoek door de Nationale ombudsman bleek dat het UWV in de overeenkomsten met de re-integratiebureaus niet heeft vastgelegd dat de reiskosten openbaar vervoer volledig vergoed dienen te worden, terwijl dit volgens het UWV wel de bedoeling was.
Hiermee had het UWV in strijd gehandeld met het vereiste van administratieve nauwkeurigheid. De Nationale ombudsman achtte de onderzochte gedraging niet behoorlijk.
De Nationale ombudsman nam met instemming kennis van het besluit van het UWV om de reiskosten van verzoeker alsnog volledig te vergoeden én om bij de eerstvolgende contracteringsronde met de re-integratiebureaus vast te leggen dat de reiskosten openbaar vervoer integraal vergoed worden.
De Nationale ombudsman gaf het UWV in overweging om te bevorderen dat vanaf dat moment de reiskosten overeenkomstig de bedoeling van het UWV integraal worden vergoed.
