Angela (niet de echte naam) heeft geldproblemen en komt steeds dieper in de schulden. Ze krijgt ook vaker betalingsherinneringen. Dat wordt Angela te veel en ze durft haar post op een gegeven moment niet eens meer open te maken. Dan krijgt ze een kaartje van de gemeente. De gemeente kan haar helpen als ze er financieel niet uitkomt. Maar Angela durft op dat moment nog niet met de gemeente te bellen.
Naar de mensen toe
Later komt er iemand van de gemeente bij haar thuis langs. Angela schrikt er even van, maar is erg blij dat de gemeente naar haar toe komt om te helpen. Samen met iemand van de gemeente maakt Angela een overzicht van haar schulden. Ook maken ze betalingsafspraken met schuldeisers. Door de hulp van de gemeente is Angela na een tijdje bijna helemaal uit de schulden.
Verschillen per gemeente
Dit verhaal van Angela deelde ik al eerder met u. Het is een mooi voorbeeld van een overheid die kijkt wat de burger echt nodig heeft. Zelfs zonder dat hij hierom vraagt. Helaas blijkt het afgelopen jaar uit mijn onderzoeken en de klachten die ik ontvang, dat de overheid vaak nog niet goed genoeg luistert. Of dat er grote verschillen zijn tussen bijvoorbeeld gemeenten, waardoor het afhangt van je woonplaats of je als burger de goede hulp krijgt. Dat moet echt beter en eerlijker.
Goede voorbeelden delen
Ik hoop dat overheden en gemeenten de goede voorbeelden met elkaar delen en van elkaar leren. Je hoeft niet altijd zelf met de oplossing te komen en er zijn voldoende mogelijkheden in bestaande wetten en regels om burgers goed te helpen. Het verhaal van Angela laat dan ook zien hoe het wél mogelijk is.
Niet gehoord of gezien
Maar er is zeker ruimte voor verbetering. Zo deel ik wekelijks een verhaal met u over een burger die er niet uitkomt met de overheid. De problemen zijn verschillend. De ene keer reageert de overheid niet. De andere keer is de overheid niet duidelijk genoeg in haar communicatie. Dit zorgt er voor dat burgers bijvoorbeeld financieel in de problemen komen en veel stress ervaren, of dat ze lang in onzekerheid zitten. Het overkoepelende gevoel is dat men zich niet gehoord of gezien voelt door de overheid.
Dat moet beter. Voor het nieuwe jaar geef ik de overheid mee om echt met de burger in gesprek te gaan. Ga samen aan tafel zitten en vraag wat iemand nodig heeft, wat hij zelf kan en waar de overheid bij kan helpen.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 28 december 2024.
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
