Francien (niet de echte naam) heeft het chronisch vermoeidheidsyndroom. Ze heeft weinig energie en ligt de hele dag op bed. Francien woont alleen en heeft geen vrienden of familie in de buurt. Gelukkig krijgt ze huishoudelijke hulp van de gemeente. Omdat haar conditie steeds slechter wordt, wil ze graag meer hulp. Ze vraagt individuele begeleiding aan bij de gemeente. Die hulp valt onder de Wet maatschappelijk ondersteuning (Wmo).
Persoonlijke situatie
Als iemand hulp aanvraagt die onder de Wmo valt, moet de gemeente onderzoek doen naar de persoonlijke situatie van die persoon. Dat gebeurt met een zogenaamd keukentafelgesprek, bij iemand thuis. De gemeente gaat dan na wat iemand nog zelf kan, met hulp van familie of vrienden. En wat er verder nodig is.
Geen energie
De gemeente wil ook met Francien dit keukentafelgesprek voeren. Francien zegt dat dit niet gaat. Ze heeft daar simpelweg de energie niet voor. Een telefoongesprek is ook niet mogelijk. De laatste keer dat ze dat deed, kostte dat zoveel energie, dat ze nog zieker werd. Zij appt of mailt alleen maar. Maar dat is voor de gemeente niet genoeg. Die willen haar echt spreken en weten met wie ze te maken heeft.
Uitzondering
Francien weet dat haar situatie erg uitzonderlijk is. Ze begrijpt ook dat de gemeente onderzoek moet doen. Daarom geeft ze de gemeente toestemming om haar arts, huishoudelijke hulp en een vriendin te bellen. Zij kunnen dan vertellen hoe het met haar gaat. Maar daar gaat de gemeente niet mee akkoord.
In gesprek met de gemeente
Francien loopt vast en dient een klacht in bij de Nationale ombudsman. Collega Thijs (niet de echte naam) neemt haar klacht in behandeling en zoekt contact met de gemeente. Hij vraagt of er echt niet een oplossing mogelijk is. Het keukentafelgesprek is toch niet het doel, maar een middel om belangrijke informatie te krijgen? Kan de gemeente niet op een andere manier onderzoek doen? De gemeente pakt de vraag op en doet haar best om toch alle informatie over Francien te verzamelen. En dat lukt. Daarna besluit de gemeente dat Francien de individuele begeleiding krijgt.
Maatwerk
Ik ben blij voor Francien dat ze nu meer hulp krijgt. Ik begrijp dat de gemeente bij een Wmo-aanvraag altijd onderzoek doet naar de persoonlijke situatie van iemand. Dat vind ik ook heel goed. Maar in dit geval ging dat niet via het keukentafelgesprek. Deze uitzonderlijke situatie vroeg om maatwerk. Als de gemeente eerder met Francien had meegedacht, waren ze ook eerder tot een oplossing gekomen.
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 18 februari 2023.
