Rosali (niet de echte naam) zit middenin een heel moeilijke periode. Haar man zit voor langere tijd in de gevangenis. De zorg voor hun twee jonge kinderen komt daardoor op haar schouders terecht. Er komt ontzettend veel op haar af. Toch lukt het haar om een weg te vinden, zoals een alleenstaande moeder dat ook moet doen.
Recht op kinderopvangtoeslag
Op een ding had zij alleen totaal niet gerekend. Omdat zij getrouwd is en haar man niet werkt, verliest zij na drie maanden het recht op kinderopvangtoeslag. Maar de man van Rosali kan helemaal niet werken: hij zit vast! Ook krijgt ze de extra vergoeding voor alleenstaande ouders bovenop het kindgebonden budget niet. Ze is tenslotte nog getrouwd, heeft een toeslagpartner en wordt dus niet beschouwd als alleenstaande ouder. Rosali maakt zich hier veel zorgen over. Vrienden raden haar aan dan maar te scheiden! Dan heeft zij weer overal recht op.
Financiële gevolgen
De echtgenote van Jeffrey (niet de echte naam) is langere tijd in het buitenland omdat ze voor haar zieke moeder zorgt. Ook hij krijgt geen kinderopvangtoeslag meer omdat zijn vrouw niet werkt. Dat brengt hem in de problemen. Hij moet zelfs stoppen met werken, met alle financiële gevolgen van dien.
Jeffrey en Rosali staan niet alleen. Wij krijgen dezelfde signalen van mensen waarbij de echtgenoot in een instelling verblijft of arbeidsongeschikt is. De wet gaat er namelijk vanuit dat een echtpaar altijd in hetzelfde huis woont. En dat een partner die niet werkt voor de kinderen zorgt. Maar dat gaat niet altijd op. Sommige ouders kunnen én niet werken, én niet voor de kinderen zorgen. Helaas kunnen ouders zoals Rosali en Jeffrey vaak niet bij de gemeente aankloppen voor financiële ondersteuning. Het verschilt van gemeente tot gemeente wat mogelijk is, gemeenten kunnen dit zelf bepalen.
Toeslagenstelsel
Het toeslagenstelsel staat onder grote druk en gaat waarschijnlijk grondig op de schop. Een ingewikkelde operatie, die veel tijd zal kosten. Tot die tijd vind ik het belangrijk dat het huidige systeem zo goed mogelijk werkt. Voor álle mensen die van toeslagen afhankelijk zijn om te kunnen werken en goed voor hun kinderen te zorgen. Samen met de Kinderombudsman heb ik daarom aan de staatssecretaris gevraagd om deze knelpunten snel op te lossen. Strikte regels pakken voor groepen ouders onredelijk uit. Deze gezinnen lopen hierdoor het risico onder het bestaansminimum terecht te komen. Bij velen staat het water inmiddels al aan de lippen. Dat kan niet. Er moet snel iets gebeuren!
De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van zaterdag 15 februari 2020.
