Joost (niet de echte naam) heeft voor het afbetalen van een schuld een betalingsregeling met de Belastingdienst. Dan verliest hij zijn baan. Nu kan hij zijn maandelijkse aflossing niet meer betalen. Hij schrijft een brief aan de Belastingdienst met de vraag of zijn betalingsregeling kan worden aangepast. De Belastingdienst wijst zijn verzoek af, omdat Joost onvoldoende informatie heeft aangeleverd. Joost begrijpt niet wat hij fout heeft gedaan. Hij stuurt nog twee brieven met uitleg en vragen. Helaas wordt zijn verzoek weer afgewezen.
Een paar weken later is Joost gelukkig weer aan het werk. Hij doet er alles aan zijn schulden af te lossen. Omdat hij in zijn nieuwe baan minder verdient verzoekt hij de Belastingdienst nogmaals de betalingsregeling aan te passen. Door allerlei persoonlijke omstandigheden reageert hij te laat op de laatste afwijzing.
Zijn verzoek wordt opnieuw afgewezen. Joost moet nu zelfs binnen 10 dagen zijn volledige schuld betalen, anders worden er verdere maatregelen genomen. Joost heeft zijn laatste bezwaar niet alleen te laat gestuurd, maar ook aangegeven andere schuldeisers af te lossen. Dit zijn redenen voor de Belastingdienst om zijn verzoek af te wijzen. De Belastingdienst legt uit dat een belastingschuld wettelijke voorrang heeft. Maar Joost wilde toch juist aangeven dat hij serieus bezig is al zijn schulden af te lossen?
Joost is ten einde raad. Hij raakt steeds verder in de financiële en emotionele problemen. Het lijkt wel alsof zijn brieven door een computer worden beantwoord. Er wordt geen enkel begrip getoond voor zijn situatie en hij ontvangt elke keer dezelfde reactie. Joost belt met de Nationale ombudsman en vraagt ons om hulp. Hij doet zelf meteen een voorstel voor een haalbare betalingsregeling.
Als medewerker Korrie (niet de echte naam) alle documenten van Joost heeft ontvangen, pakt ze direct de telefoon en vraagt de Belastingdienst of er een oplossing mogelijk is. Korrie legt uit dat Joost in een moeilijke situatie zit, maar heel graag wil aflossen. Zij vraagt de belastingdienst met klem Joost te bellen om de zaak samen te bespreken, persoonlijk overleg is echt nodig.
Een paar weken later ontvangt medewerker Korrie een mooie bedankkaart van Joost. De Belastingdienst heeft hem gebeld en samen hebben ze een aangepaste betalingsregeling afgesproken. Joost is blij met de regeling. Hiermee kan hij waarschijnlijk binnenkort al alles aflossen! Wij zijn blij dat we Joost konden helpen. Persoonlijk contact met de overheid heeft in dit soort situaties altijd de voorkeur. Daar zullen we als ombudsman op blijven hameren.
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 18 juli jl.
