Attie (niet de echte naam) krijgt al jaren huishoudelijke hulp van een zorgaanbieder via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Maar opeens krijgt zij minder uren hulp dan het aantal uren dat zij nodig heeft en ook is toegewezen. Zij dient daarom een klacht in bij de gemeente. Die verwijst vervolgens naar de zorgaanbieder. En die vindt haar klacht ongegrond. Volgens de zorgaanbieder mag deze namelijk in overleg met de cliënt afwijken van het aantal toegewezen uren. Attie vindt dit heel gek en wil weten of dit echt zo is. Ze klopt opnieuw aan bij de gemeente. Als reactie ontvangt Attie alleen een korte e-mail waarin staat dat de afspraken van de gemeente met de zorgaanbieder kloppen. Zonder dat de gemeente met haar gesproken heeft! En daar moet ze het maar mee doen.
Attie laat het er niet bij zitten en belt met de Nationale ombudsman. Onze medewerker Laurien onderzoekt haar klacht. Zij ziet dat de gemeente drie en een half uur hulp heeft toegekend en dit ook in een beschikking heeft opgenomen. Maar de afgelopen twee jaar heeft Attie het meerdere weken met minder uren moeten doen. Soms kreeg ze zelfs helemaal geen hulp! Terwijl ze de hulp hard nodig heeft.
Huishoudelijke hulp valt onder maatschappelijke ondersteuning en de gemeente heeft daarom een zorgplicht. De ombudsman vindt dan ook dat de gemeente moet nakomen wat is vastgelegd, Attie heeft recht op drie en een half uur hulp. Volgens de gemeente is met haar besproken dat er soms door vakantie of ziekte afgeweken kan worden van het aantal afgesproken uren. Daarmee lijkt de gemeente de verantwoordelijkheid af te schuiven. Terwijl die juist zelf verantwoordelijk is voor de afspraken. Onbegrijpelijk. En volgens Attie is er helemaal geen overleg geweest. De zorgaanbieder liet alleen per telefoon weten dat er in een bepaalde week geen of minder hulp zou komen, een opgelegde afspraak!
De gemeente had door de klacht van Attie nog eens kritisch haar eigen afspraken met de zorgaanbieder moeten bekijken. En controleren of de afspraak tussen de zorgaanbieder en Attie echt wel klopt met het aantal uren dat is vastgelegd. Dat een gemeente de zorg uitbesteedt aan een zorgaanbieder betekent niet dat ze er verder niet meer naar om hoeft te kijken. Omstandigheden kunnen er voor zorgen dat een zorgaanbieder andere keuzes maakt. Maar het gaat om mensen die hulp nodig hebben en zonder die hulp in een kwetsbare positie komen. De gemeente is en blijft verantwoordelijk! Gelukkig krijgt Attie inmiddels weer de uren hulp waar zij recht op heeft.
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 5 januari jl.
