Joke* is een weekendje weg met haar dochter. Ze zijn zaterdagochtend vroeg vertrokken. Joke heeft met schoonzoon Mark* afgesproken dat hij haar hond Boris voert en uitlaat. Zaterdagmiddag belt Mark naar Joke. Hij heeft Boris moeten ophalen bij een asiel en de voordeur is geforceerd. Wat is er gebeurd?
Nadat Joke is vertrokken, krijgt de politie om half acht een melding dat er al vanaf twee uur 's nachts een hond blaft. De meldster zegt dat zij zich zorgen maakt over Joke. De politie neemt poolshoogte. Er wordt niet opengedaan, de gordijnen zijn dicht en de auto van Joke staat voor haar huis geparkeerd. Er brandt licht, er klinkt geluid van een radio en er blaft inderdaad een hond.
De politie praat met buurtbewoners. Die zeggen dat Joke bijna altijd thuis is en dat zij haar voor het laatst vrijdagavond hebben gezien. De politie probeert in contact te komen met Joke's dochters, maar dat lukt niet. Daarop besluit de politie om de woning te betreden, omdat ze bang zijn dat Joke hulp nodig heeft.
Terwijl de politieagenten in het huis naar Joke zoeken, ontsnapt Boris door de geforceerde voordeur en het open tuinhek. Uiteindelijk vangen de agenten hem weer. Maar hij kan niet terug naar huis, want dat hebben ze inmiddels afgesloten. Ze brengen Boris naar het asiel.
Joke dient een klacht in bij de politie. Ze hadden niet mogen binnentreden. Joke heeft bovendien kosten gemaakt voor het asiel, terwijl het niet haar schuld was dat Boris daar terechtkwam. Ze komt er met de politie niet uit en belt dan met Jochem, van de Nationale ombudsman. Hij zoekt deze kwestie graag uit.
Eén van de grondrechten is het huisrecht. Dat betekent dat mensen zonder bemoeienis van de overheid in hun huiselijke omgeving moeten kunnen leven. Toch moet de politie soms binnentreden vanwege de reële vrees dat een bewoner hulp nodig heeft. Dan moet de politie wel eerst goed onderzoek hebben gedaan en op basis van objectieve feiten en omstandigheden de situatie beoordelen. Gezien de omstandigheden bij het huis van Joke en de informatie van de buurtbewoners, kan de ombudsman zich in dit geval voorstellen dat de politieagenten binnentraden. Achteraf gezien bleek het gelukkig loos alarm, maar dat konden de agenten vooraf niet weten.
Tijdens het onderzoek door de ombudsman besluit de politie om de kosten voor het asiel alsnog te vergoeden, zodat Joke die niet zelf hoeft te dragen. De betrokken agenten zullen er voortaan aan denken om het tuinhek achter zich dicht te doen!
*gefingeerde naam
De foto van de hond is niet de hond uit deze column
Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 25 november jl.
