Anne* zit krap bij kas. Hierdoor heeft zij een achterstand opgelopen bij het betalen van haar zorgverzekeringspremie. Haar zorgverzekeraar heeft haar aangemeld bij Zorginstituut Nederland als wanbetaler. Dat betekent dat zij maandelijks een verhoogde premie van ongeveer €160 moet betalen aan het Zorginstituut totdat zij de schuld bij haar zorgverzekeraar heeft afgelost.
De eerste maanden maakt Anne de verhoogde premie rechtstreeks over aan het Zorginstituut. Ze krijgt het financieel echter steeds krapper en kan de verhoogde premie niet meer betalen. Ze krijgt namelijk al een paar maanden geen zorgtoeslag meer. Dat komt omdat het CJIB al beslag heeft gelegd op Anne’s zorgtoeslag. Zij had de premie namelijk niet moeten betalen aan het Zorginstituut, maar aan het CJIB.
Er ontstaat een onduidelijke situatie voor Anne. Ze heeft de premie een paar keer niet betaald, maar er is ook een aantal maanden onterecht beslag gelegd op haar zorgtoeslag. Maar moet ze nu geld betalen? Of krijgt ze geld terug? Anne komt er met het CJIB niet uit, daarom schakelt ze de hulp in van het Juridisch Loket. Maar ook die krijgen geen duidelijkheid. Op advies van het Juridisch Loket dient Anne daarom een klacht in bij de Nationale ombudsman.
Anne is helaas niet de enige die in de problemen komt met het betalen van zorgverzekeringspremie. Op dit moment zitten 300.000 mensen in de zgn. wanbetalersregeling. De Nationale ombudsman ontvangt al jaren veel klachten over de uitvoering van de regeling. Dat baart hem zorgen. Daarom heeft hij hier deze week een rapport over uitgebracht. Hij vindt dat de regeling slecht wordt uitgevoerd. Mensen krijgen onvoldoende en onjuiste informatie, ze worden van het kastje naar de muur gestuurd, er wordt na jaren plotseling geïnd en ze worden op een onvriendelijke manier behandeld. Dat moet anders. Volgend jaar gaat het CAK de wanbetalersregeling uitvoeren, in plaats van het Zorginstituut. Het CAK kan de lessen uit het rapport van de ombudsman dan gelijk meenemen.
En hoe gaat het verder met Anne? Wij stellen een onderzoek in. Een van mijn medewerkers vraagt het Zorginstituut om een duidelijk en eenvoudig overzicht voor Anne op te stellen. Dat valt niet mee. Uiteindelijk maken wij zelf een voorbeeld hoe dat overzicht er uit kan zien. En dan komt het toch goed. Wat blijkt? Anne krijgt €340 terug. De ombudsman houdt in de gaten dat het geld snel naar Anne wordt overgemaakt, want zij heeft het hard nodig. En het Zorginstituut moet echt aan de slag om de financiële overzichten duidelijker te maken. Anne heeft dus niet voor niets aan de bel getrokken.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column