Niet in de kou door Openbaar Ministerie

Op deze pagina

    Column
    Foto van een tiener jongen

    Kenny* zit op de middelbare school en is pizzabezorger. Hij is onderweg om een bestelling te bezorgen. Als hij staat te wachten voor een rood verkeerslicht, wordt hij plotseling geschept door een auto die met hoge snelheid door rood licht rijdt. De auto stopt niet eens, maar laat hem voor oud vuil, gewond, liggen. Kenny wordt naar het ziekenhuis gebracht en brengt het er gelukkig levend vanaf

    Een week na het ongeval horen Kenny en zijn ouders, dat er gelukkig getuigen zijn geweest van de aanrijding en dat het kenteken is genoteerd van de auto die is doorgereden. De politie vertelt hen dat de kentekenhouder verantwoordelijk is, ook als hij niet zelf de bestuurder is geweest. Voor Kenny's ouders is het een opluchting dat de dader gestraft gaat worden. Want naast de schrik, voelt het enorm onrechtvaardig dat de bestuurder is doorgereden en hun zoon gewoon op straat heeft achtergelaten.

    Dan blijft het stil. Kenny's vader hoort niks meer over de afwikkeling van de zaak en de afwikkeling van de schade. Na een paar maanden neemt hij daarom een paar keer zelf contact op met het Openbaar Ministerie (OM). Hij krijgt te horen dat hij moet afwachten, omdat het druk is bij het OM.  Als hij weer een keer belt om te informeren naar de stand van zaken, blijkt dat de zaak in de tussentijd geseponeerd is. Er was geen wettig bewijs.

    De vader van Kenny is verbijsterd, boos en teleurgesteld. Hoe kan dit? Hoe kan ondanks een verklaring van getuigen een misdrijf geseponeerd worden? Hoe kan het dat Kenny hierover niet geïnformeerd is? En waar kan Kenny nu terecht voor de geleden schade? Door het ongeluk durft hij geen scooter meer te rijden en heeft hij zijn baan als pizzabezorger moeten opzeggen. Bovendien heeft hij veel rugklachten en last van zijn arm. Hoe kan het dat de dader vrijuit gaat? Het druist in tegen elk rechtsgevoel van de vader van Kenny. Hij voelt zich ernstig in de steek gelaten door het OM en stapt naar de Nationale ombudsman. Die neemt contact op met het OM.

    Het OM stuurt Kenny en zijn vader daarop een brief met een reactie. De hoofdofficier van justitie erkent dat er fouten zijn gemaakt en biedt excuses aan. De officier zegt ook dat hij een schadevergoeding heeft overwogen, maar die niet gaat toekennen. Voor schade moet Kenny zich wenden tot het Waarborgfonds Motorverkeer. Maar daarvoor heeft Kenny de aangifte nodig, en die heeft hij niet. Kenny's vader vindt dat het OM zich er te makkelijk vanaf maakt. De ombudsman dringt aan op een redelijke schadevergoeding en nu komt het OM wel over de brug. De hoofdofficier kijkt opnieuw naar de zaak en constateert dat er sprake is van een opeenstapeling van onzorgvuldigheden en fouten.  Vanwege deze bijzondere omstandigheden wil het OM Kenny tegemoetkomen en biedt het Kenny toch een vergoeding aan. De hoofdofficier geeft nu ook enkele stukken vrij uit het strafdossier.  Daarmee kan Kenny proberen de rest van zijn schade bij het Waarborgfonds te verhalen. Kenny en zijn vader nemen het aanbod in dank aan. Het voelt eindelijk als een erkenning. Nu kan Kenny dit nare hoofdstuk afsluiten.

    * Gefingeerde naam
    De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column