Jamina* brengt 's avonds laat haar jongere zus met de auto thuis na een bezoek aan hun ouders. Onderweg naar huis in Amsterdam krijgt Jamina het erg benauwd. Het is net alsof ze geen adem meer krijgt. Dit is niet goed en haar zusje belt de huisartsenpost. Ze mogen direct komen.
Het is donker, ze kennen de weg niet zo goed in de buurt van de huisartsenpost en de bomen staan vol in het blad. Jamina moet haar uiterste best doen om zich goed te concentreren op haar ademhaling en op de weg, dit voelt erg naar. Ze zijn er bijna en slaan linksaf. Maar dan wordt ze staande gehouden door de politie: ze mocht van deze kant de straat niet inrijden…
Jamina stapt uit en voelt zich steeds lichter in haar hoofd en haalt piepend adem. Al steunend op de motorkap legt ze in halve zinnen uit dat ze onderweg is naar de huisartsenpost. De politie vraagt haar gegevens en die van de auto. Haar zusje legt de politie uit dat dat straks ook kan, ze moeten nu door. Maar de politieagenten controleren alles nauwgezet en schrijven een bekeuring uit die Jamina betaalt.
Bij de huisartsenpost vraagt de huisarts waarom ze zo laat zijn, hij stond al een tijdje klaar. Hij controleert Jamina en verwijst haar direct door naar het ziekenhuis waar zij nog die nacht wordt opgenomen op de afdeling longziekten.
Naderhand kijkt ze nog eens terug op die heftige avond. Ze vindt het terecht dat ze een bekeuring heeft gekregen, maar de manier waarop, dat had toch anders gekund. Het lijkt op pesterij. Ze neemt contact op met het bureau van de Nationale ombudsman.
Wij vinden dat iemand die naar een dokter gaat, moet accepteren dat hij of zij te laat komt als de politie een bekeuring uitschrijft wegens een verkeersovertreding. Dat behoort tot het maatschappelijk risico. In medische noodgevallen, waarbij voor iedereen duidelijk is dat er ogenblikkelijk hulp nodig is van een huisarts, moet de politie ervoor kiezen om de bekeuring niet in persoon uit te schrijven. Maar er is een grijs gebied waarin de burger vindt dat direct medisch ingrijpen noodzakelijk is, terwijl de agent dat anders inschat. Dan is het de vraag of de politie alle tijd moet nemen om een bekeuring uit te schrijven.
In dit geval had de politie snel kunnen vaststellen wie de bestuurster van de auto was. Daarna had de politieman een bekeuring kunnen uitschrijven en die 'achter de ruitenwisser plaatsen'. Desnoods had de politie de bekeuring op kenteken kunnen uitschrijven. Het bezoek aan de huisarts had voorrang moeten krijgen, want Jamina was in grote ademnood.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
