Dure deur

Op deze pagina

    Column
    Foto van een vrouw

    Fransje* zit op haar werk druk in overleg met twee collega's. Als de telefoon gaat blijkt het de politie te zijn… voor Fransje. Die vertelt haar dat een politie eenheid met alle kracht haar huis is binnengevallen. Reden? Een jongen die in een jeugdinrichting zat, is daaruit ontsnapt en zou zich in haar huis verbergen. Gelukkig bleek dat niet het geval. Haar voordeur is door de inval wel verwoest. Fransje mag de deur laten herstellen. De rekening zal het ministerie van Veiligheid en Justitie betalen

    Thuis belt Fransje gelijk een aannemer voor het plaatsen van een nieuwe voordeur. Ook de deurposten en hangwerk zijn beschadigd en moeten hersteld worden. Na twee en een halve dag is de klus geklaard. Ze stuurt de rekening van € 3 701,33 op. Het Openbaar Ministerie antwoordt haar namens de minister van Veiligheid en Justitie. Ze heeft inderdaad recht op schadevergoeding omdat ze niets met de ontsnapte jongen te maken had. Wel krijgt ze maar € 2 500,- terug. Want het Openbaar Ministerie vindt het aantal manuren en de kosten voor het verfwerk op de rekening te hoog. Ook is de deur duurder dan Fransjes oude deur.

    Maar dat ziet zij anders. Haar oude deur was van teak en dat is kwalitatief beter en duurder dan haar nieuwe mahoniehouten variant. Bovendien zijn er ook veel uren in het herstellen en lakken van de deurposten gaan zitten. Ook moest de deur op maat gemaakt worden en duurde het nog wel even voordat die goed hing. Dit laat ze het Openbaar Ministerie weten. Maar die blijven bij hun standpunt. Ze besluit haar zaak aan mij voor te leggen.

    Ik bekijk het geheel en bel met het Openbaar Ministerie (OM). Ik vind dat zij Fransje het volle bedrag moeten vergoeden. Haar is vooraf geen maximum bedrag genoemd voor het herstellen van de schade. Daarom mag ze nu ook rekenen op vergoeding van alle kosten. Daarbij komt dat de overheid zich coulant moet opstellen als het gaat om schade bij een onschuldige derde. Die moet niet opgezadeld worden met een ingewikkeld bewijsprobleem. Fransje heeft alleen de nota van de aannemer. En uit niets blijkt dat die niet de daadwerkelijk gemaakte kosten vermeldt.

    Het OM vindt nog steeds dat de gemaakte kosten te hoog zijn. Maar ze vergoeden deze uiteindelijk toch geheel. Want ze erkennen dat Fransje voor een minder dure houtsoort heeft gekozen als van haar oude deur, dat de deur op maat gemaakt moest worden en dat zij inderdaad een onschuldige derde is.

    * Gefingeerde naam
    De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column