Albert en Dinie* wonen in een tolhuis, pal aan de drukke rijksweg N18 door de Achterhoek naar Twente. Toen ze het huis in 1976 kochten, waren er al plannen om een nieuwe rijksweg aan te leggen. Maar dat is nooit gebeurd. Door de jaren heen is de weg veel drukker geworden, vrachtverkeer dendert onderweg naar Duitsland op luttele meters langs hun huis. Als sinds 1995 zijn ze in gesprek met Rijkswaterstaat over een oplossing.
Albert en Dinie zijn inmiddels 65. Hun gezondheid lijdt onder de weg, het huis trilt en ze worden horendol van het lawaai. In de winter spat grint tegen de ramen als de sneeuwschuiver komt. En een tijd geleden reed een vrachtwagen bijna hun woonkamer in.
Ten einde raad schrijven Albert en Dinie mij een brief. Ze willen rust. Ik nodig de gemeente Berkelland, de Provincie Gelderland, het ministerie en Rijkswaterstaat uit voor een rondetafelgesprek. Nog vóórdat dit gesprek plaatsvindt, vertelt Albert mij dat er een oplossing is gevonden. De Minister van Verkeer en Waterstaat heeft besloten de N18 gedeeltelijk te verplaatsen zodat hij over hun perceel loopt. Dat biedt het ministerie de mogelijkheid om het gedeelte van het perceel van Albert en Dinie waarop hun woning staat aan te kopen. Daardoor kunnen zij de woning verplaatsen naar een verderop gelegen plek op hun perceel. Medewerkers van Rijkwaterstaat zijn al op bezoek geweest om met Albert en Dinie te onderhandelen over de aankoop en mijn bemoeienis houdt dan op.
Maar later belt Albert mij. Rijkswaterstaat heeft de onderhandelingen toch weer afgebroken omdat op verzoek van twee gemeenten is besloten het tracé 100 meter te verleggen. Albert en Dinie zijn wanhopig. Voordat de nieuwe weg er is, zal het nog wel een zeven jaar overlast geven. Ik ga alsnog met alle betrokkenen om de tafel zitten. Het is een ingewikkelde kwestie, met veel verschillende belangen. Meer mensen ervaren overlast van deze belangrijke weg, maar ik vind de situatie van Albert en Dinie, bij wie de vrachtauto's bijna door de woonkamer denderen, uitzonderlijk. Voor mij staat het gevaar van de weg voor de gezondheid van Albert en Dinie en de gewekte verwachtingen over verplaatsing van de weg centraal.
Rijkswaterstaat heeft in dergelijke kwesties een lastige taak. Dat stelt hoge eisen aan de communicatie. Ik vind dat Rijkswaterstaat onvoldoende duidelijk is geweest. De jarenlange onzekerheid over de nieuwe rijksweg, de steeds toenemende overlast voor Albert en Dinie en de start van de aankoopprocedure hebben terechte verwachtingen bij hen gewekt. Dat Rijkswaterstaat zich beroept op wettelijke regels, vind ik onvoldoende. Rijkswaterstaat heeft onvoldoende gewaarschuwd dat zelfs in een vergevorderd stadium de aankoop nog stopgezet kon worden. Ik vind dat er een oplossing gevonden moet worden voor deze gevaarlijke situatie en doe de minister van Infrastructuur en Milieu de aanbeveling om samen met de andere overheidsinstanties te zoeken naar geld zodat Albert en Dinie hun woning kunnen verplaatsen. Ik verwacht dat de minister in actie komt.
*Om privacyredenen zijn de namen gefingeerd
De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column
