Ze kunnen je de stuipen op het lijf jagen. Trippelen ongevraagd rond in huis. Muizen zijn geen graag geziene gasten. Maar wat te doen als je al bijna tien jaar last hebt van een gigantische muizenplaag in en rondom het huis? Dit is het verhaal van meneer Hielkema*.
In 1998 verleent de gemeente Bellingwedde waar meneer Hielkema woont aan een groeninvesteerder een vergunning om maar liefst 50 hectare bomen te planten. De woning van meneer Hielkema is aan drie kanten omsloten door de jonge aanplant. In de vergunning staat dat de afstand van het bos tot de grond van meneer Hielkema minimaal 15 meter moet zijn. Eind 1999 ontdekt meneer Hielkema dat hij flink last heeft van muizen. Binnen een jaar is zijn hele inboedel en inventaris aangevreten. Hij neemt daarom contact op met de gemeente. Die stelt zich actief op en schakelt het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen in. Zij concluderen dat het hier niet om de gewone huismuis gaat maar zelfs om verschillende beschermde muissoorten. Alles wijst er op dat de muizenplaag veroorzaakt is door de aanplant van het bos.
In de jaren daarna krijgt meneer Hielkema meerdere malen bezoek van de gemeentelijke muizenvanger. Ook laat de gemeente door de GGD een risicoanalyse maken. Daarnaast dringt de gemeente bij de groeninvesteerder aan op de bestrijding van de muizenplaag. Alle acties ten spijt, de muizeninvasie wordt er niet minder om. Zelfs een gesprek tussen de gemeente, de groeninvesteerder en meneer Hielkema levert geen concrete oplossing op. Hoewel de gemeente in het begin veel energie heeft gestoken in het muizenprobleem, heeft meneer Hielkema in de loop van de tijd het gevoel dat de gemeente steeds lakser wordt. De wanhoop nabij schrijft hij mij over de gemeente Bellingwedde die onvoldoende onderneemt om de muizenplaag te bestrijden. Ik vind het een zorgwekkende situatie en besluit om de zaak te onderzoeken.
Uit mijn onderzoek blijkt dat gemeente op twee punten tekort is geschoten. Ten eerste is de gemeente onvoldoende handhavend opgetreden tegen de groeninvesteerder. Hier heeft meneer Hielkema nadrukkelijk om gevraagd omdat de afstand tussen het bos en zijn perceel minder bleek dan de 15 meter zoals in de vergunning is afgesproken. Ten tweede valt het mij op dat de gemeentelijke activiteiten om de muizenplaag te bestrijden vanaf 2004 zijn stil gevallen. Dit vind ik niet juist. De muizenoverlast is immers veroorzaakt door het aangelegde bos waarvoor de gemeente een vergunning heeft verleend. Ik heb de gemeente daarom niet alleen gevraagd om na te denken over handhavende maatregelen tegen de groeninvesteerder, maar ook gevraagd om de hulp aan meneer Hielkema te hervatten bij het bestrijden van de muizenoverlast. Hopelijk staat meneer Hielkema niet langer alleen in zijn strijd tegen de vreetgrage knaagdiertjes die zijn inboedel ruïneren.
* Om privacyredenen is de naam veranderd