Bij conflicten is het mooi als je tot een oplossing kan komen, waarmee iedereen geholpen is. Maar in sommige situaties is het vinden van zo'n oplossing nog best lastig…
Het huis van Joris* staat aan een romantisch weggetje zonder trottoirs dat steil afdaalt naar de mooie Ooijpolder. Auto’s kunnen elkaar er niet passeren en vanwege de vele bochten is de verkeerssituatie vaak onoverzichtelijk. Hoewel het verkeer er maar 30 kilometer per uur mag, is het al met al een recept voor ongelukken. Vanwege deze gevaren, besluit de gemeente Nijmegen dat alleen gemotoriseerd verkeer dat de heuvel op gaat, de weg mag gebruiken. Fietsers mogen in beide richtingen rijden, omdat er geen andere fietsroute is.
Maar Joris en andere buurtbewoners vinden de situatie onveilig. Ze vragen de gemeente de weg helemaal af te sluiten. De gemeente geeft echter aan dat dit het probleem alleen maar verplaatst. Het verkeer zal dan gebruik maken van een ander weggetje verderop. En dat is daar ook niet op berekend. Bovendien is Joris’ weg dan ook niet meer bereikbaar voor bijvoorbeeld ambulance, brandweer en vuilniswagen. Wel besluit de gemeente dat fietsen in dalende richting voortaan niet meer mag. Aan het begin van de weg komt een bord waarop staat dat fietsers moeten afstappen en te voet naar beneden moeten.
Op zich een aardig idee, ware het niet dat veel fietsers zich er natuurlijk niet aan houden. En dat geldt vooral voor groepen scholieren uit de buurt. Ook wordt nog vaak harder gereden dan de 30 kilometer per uur en gebruiken auto’s de smalle weg soms nog steeds in beide richtingen. Enorm gevaarlijk dus voor fietsers en voetgangers, die op de trottoirloze weg niet kunnen uitwijken. Joris klaagt hierover verschillende keren bij de gemeente. Hij vindt dat de gemeente een manier moet vinden, zodat mensen zich aan de verkeersregels houden. Helaas onderneemt de gemeente telkens weer geen actie. Daarom komt Joris naar mij met zijn klacht.
Als burger moet je erop kunnen vertrouwen dat als een gemeente iets beslist, deze gemeente de nakoming handhaaft. Gebeurt dat onvoldoende, dan moeten daar maatregelen tegenover staan. Immers, het besluit is genomen om een belang te dienen. In dit geval gaat het om de veiligheid van voetgangers, fietsers, maar ook van de mensen die de weg gebruiken van en naar hun huis. Ook al is het vinden van een goede oplossing in deze situatie niet eenvoudig, de gemeente mag niet met de armen over elkaar toekijken.
Ik vraag de gemeente maatregelen te nemen, om ervoor te zorgen dat men zich op dit gevaarlijke weggetje aan de verkeersregels houdt. Inmiddels heeft de gemeente mij laten weten actie te ondernemen. Er komen verkeersdrempels en de wijkagent krijgt opdracht fietsende scholieren van de nabijgelegen school aan te spreken op hun fietsgedrag. Als zij naar beneden fietsen moeten zij afstappen voor hun eigen veiligheid en die van anderen. Ik denk dat die wijkagent het knap druk zal krijgen.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
