Kent u dat ook, dat u na een vakantiereis ineens wat spulletjes minder heeft? Precies, u heeft ze ergens ingepakt, maar waar ook al weer? Dit overkwam ook meneer Kournov*, alleen in zijn geval ging het niet om een vakantiereis…
De Russisch sprekende meneer Kournov is niet in het bezit van een verblijfsvergunning. Om die reden verblijft hij op een detentieboot in Rotterdam. Hij mag zijn spullen daar niet op zijn kamer hebben en die worden daarom steeds opgeslagen. De heer Kournov is in de afgelopen 5 maanden een aantal keer overgeplaatst naar andere detentiecentra. Met meneer Kournov verhuizen ook zijn spullen steeds mee. Althans, dat is de bedoeling. Op een gegeven moment gaat het mis. In zijn nieuwe detentieverblijf wil meneer Kournov bij zijn spullen, maar hij constateert dat er een paar voor hem belangrijke dingen missen. Zijn partner, mevrouw Sing*, laat dit een paar dagen later weten aan de leiding van de detentieboot in Rotterdam. Zij verzoekt hun de spullen aan meneer Kournov terug te geven. Omdat zij geen reactie op haar brief ontvangt, besluit ze haar klacht bij mij neer te leggen. Mevrouw Sing wil gewoon de spullen van haar partner terug.
In eerste instantie vindt de minister van Justitie de klacht niet terecht. Het is niet duidelijk of de spullen van meneer Kournov ook daadwerkelijk verloren zijn gegaan. Dit komt doordat de betrokken detentiecentra de bezittingen van gedetineerden die zij innemen en opslaan slechts gebrekkig registreren. Ook zou meneer Kournov voor ontvangst van zijn spullen getekend hebben. En hij heeft een verklaring ondertekend waarin staat dat het detentiecentrum niet verantwoordelijk is voor zijn spullen. Meneer Kournov geeft echter aan dat hij tijdens de ondertekening zelf zijn spullen niet mocht zien. Dat heeft hij dan ook in het Russisch op het formulier gezet.
In mijn ogen is de klacht van meneer Kournov wél terecht. Ik ben het daarom niet eens met het ministerie van Justitie. Ik vind dat de detentiecentra verantwoordelijk zijn voor de mensen die er verblijven. Personen zoals meneer Kournov zijn afhankelijk van de zorg die de detentiecentra verlenen. Een zorgvuldige registratie en volledige teruggave van ingenomen spullen behoort tot deze zorgplicht. Het is dan ook de verantwoordelijkheid van het detentiecentrum dat de spullen van meneer Kournov netjes met hem mee verhuizen. Ik vind dat in zijn geval hier niet voldoende op is gelet. Daarom verzoek ik de minister van Justitie met meneer Kournov en mevrouw Sing te kijken naar een oplossing.
Ik ben blij dat de minister met mijn verzoek aan de slag is gegaan. De spullen zijn niet meer terug te krijgen. De minister heeft mevrouw Sing daarom laten weten dat meneer Kournov deze zoekgeraakte spullen vergoed krijgt. Een mooi gebaar voor de geleden schade!
* Om privacyredenen is de naam veranderd
