Verzoeker is gescheiden en betaalt een bijdrage in de kosten van zijn kinderen. Tijdens de zitting van de rechtbank in november 2012 bevestigen beide ouders de intentie om zij ieder een bedrag per maand op een bepaald rekeningnummer storten als bijdrage in de kosten van de kinderen. Verzoeker doet dat ook. De moeder komt na de zitting op deze afspraak terug en betaalt niet. Ongeveer zes maanden later beslist de rechtbank dat de vader tussen 10 september 2012 en 1 maart 2013 € 242 per maand aan de moeder moet betalen als bijdrage in de kosten van de kinderen en met ingang van 1 maart 2013 € 379 per maand, plus partner alimentatie.
Het LBIO en de vader leggen de beschikking van de rechtbank ieder anders uit.
Het LBIO geeft aan dat het de beslissing van de rechtbank moet uitvoeren en vindt dat de vader met zijn betalingen alleen zijn eigen kosten voor de kinderen heeft betaald. De vader betwist dit: hij heeft aan zijn verplichting voldaan omdat hij de afspraak is nagekomen die op de zitting was gemaakt.
De Nationale ombudsman geeft in dit onderzoek aan dat het LBIO de beschikking letterlijk moet nemen en uitvoeren. Het LBIO heeft dit ook aan de vader laten weten. Het LBIO had het hierbij moeten laten en de vader voor interpretatie van de beschikking naar de rechtbank moeten verwijzen.
