Verzoekster is cultureel antropologe en kunsthistorica. Jaren geleden heeft zij een reconstructie van een prehistorische graanspieker - een opslaghuisje op palen - gebouwd, dat op het terrein van het Hunebedcentrum in Borger stond. Met het Hunebedcentrum sloot zij een contract over plaatsing van de graanspieker en de samenwerking tussen verzoekster en het Hunebedcentrum. Verzoekster stelt dat zij eigenaar van de graanspieker is.
Op enig moment zou er een conflict zijn ontstaan tussen verzoekster en het Hunebedcentrum, waarop het Hunebedcentrum verzoekster de toegang tot het centrum zou hebben ontzegd. Verzoekster besloot de graanspieker weg te halen en na maanden van voorbereiding heeft zij de graanspieker op enig moment vroeg in de ochtend door een transportbedrijf weg laten halen en naar het Ermerstrand laten brengen.
Het Hunebedcentrum deed aangifte bij de politie van diefstal van de graanspieker. Toen de graanspieker op 17 augustus 2012 op het Ermerstrand werd aangetroffen, gingen de politie en het Openbaar Ministerie er vanuit dat het Hunebedcentrum eigenaar van de graanspieker was. De graanspieker werd in beslag genomen en overgebracht naar een bewaarder.
Verzoekster klaagt erover dat de door haar gebouwde graanspieker in beslag is genomen, terwijl daar onvoldoende aanleiding voor was.
Omdat de feiten op het moment van het aantreffen van de graanspieker niet duidelijk waren en omdat niet uitgesloten kon worden dat eventueel sporenonderzoek moest plaatsvinden om bewijs te vergaren van de (vermeende) diefstal, kon het Openbaar Ministerie er in alle redelijkheid voor kiezen om beslag te leggen op de graanspieker.
Het Openbaar Ministerie heeft het redelijkheidsvereiste niet geschonden.
Verzoekster klaagt er voorts over dat de graanspieker is getransporteerd, terwijl het een kwetsbaar object betreft. De klacht is niet gegrond.