Verzoeker klaagt over de wijze waarop de regionale politie-eenheid Den Haag zijn verzoek om schadevergoeding heeft behandeld. Anderhalf jaar na het indienen van zijn schadevergoedingsverzoek heeft verzoeker nog altijd geen schriftelijk gemotiveerde beslissing ontvangen.
De aanvankelijke klachtbehandeling werd voortvarend en zorgvuldig door de politie Den Haag opgepakt. Er vond een persoonlijk gesprek met verzoeker plaats en op 28 oktober 2013 kreeg verzoeker schriftelijk bericht van de districtchef op zijn klacht. In deze brief stond dat het schadevergoedingsverzoek van verzoeker was doorgestuurd naar de heer Y van de schadeafdeling, en dat verzoeker hier afzonderlijk bericht over zou ontvangen. En dan gaat het mis. Het hoeft geen betoog dat de politie Den Haag het schadevergoedingsverzoek van verzoeker niet adequaat heeft opgepakt en ook niet goed gemotiveerd heeft afgehandeld. Verzoeker heeft zelf meerdere malen initiatief moeten nemen om een antwoord op zijn verzoek te krijgen. Op zijn minst had er na maanden radiostilte van de zijde van de politie telefonisch contact met verzoeker gelegd kunnen worden. Daar komt bij dat de schriftelijke beslissing op het schadevergoedingsverzoek dat uiteindelijk op 18 juni 2013 volgde, geen enkel inhoudelijk argument bevatte om tot de afwijzing te komen. Ook al was de politie van mening dat de reden om tot een afwijzing te komen mondeling was meegedeeld, dan nog had dit schriftelijk uiteen moeten worden gezet nu verzoeker hier ook meermalen om had gevraagd. De politie Den Haag heeft dan ook in strijd gehandeld met het vereiste van goede motivering.
De Nationale ombudsman heeft met instemming ervan kennisgenomen dat de politiechef van de regionale eenheid Den Haag excuses heeft aangeboden en dat de schade van verzoeker zal worden vergoed.
Vereiste van goede motivering, niet behoorlijk.
