De Nationale ombudsman ontving in het voorjaar van 2012 klachten van twee weduwen die op dat moment van de SVB een Anw-uitkering ontvingen. Beide verzoeksters ontvangen daarnaast al heel lang een Wajong-uitkering van het UWV. Eind maart en begin april 2012 ontvingen verzoeksters van de SVB een brief. De SVB schreef hierin dat de nabestaandenuitkering die zij ontvingen vanaf januari 2013 (veel) lager zou worden. Door een verandering in het Inkomensbesluit, in september 2010 voorgesteld, gaat een Wajong-uitkering, die eerst niet van de Anw afging, vanaf 1 januari 2011 namelijk wél van de Anw af. Voor iedereen die op die datum al Wajong ontving geldt een overgangsregeling. Daarom gaat de wijziging pas vanaf januari 2013 in, zo schreef de SVB.
Ze werden erop gewezen dat de Wajong-uitkering vanaf januari 2013 in zijn geheel van de Anw-uitkering zou worden afgetrokken. Dat zou betekenen dat de Anw veel lager zou worden of zelfs niet meer uitbetaald zou worden.
Deze brief werd nu gestuurd zodat zij zich konden voorbereiden op hun nieuwe inkomenssituatie. In januari 2013 zouden zij een brief met het nieuwe bedrag ontvangen.
Na ontvangst van deze brief namen beide verzoeksters contact op met de Nationale ombudsman. De nieuwe regeling zou voor hen zeer grote financiële gevolgen hebben, zo lieten zij hem weten. Bovendien waren ze wel erg laat geïnformeerd door de SVB; de wijziging was immers al per januari 2011 ingegaan.
De Nationale ombudsman oordeelde dat de SVB, als uitvoerder van de Anw, bij uitstek de instantie was die ervoor had kunnen en ook moeten zorgen dat alle betrokkenen bij de inwerkingtreding van het overgangsrecht werden geïnformeerd, niet alleen over de wetswijziging maar ook over de gevolgen die deze wijziging naar verwachting zou hebben voor hun inkomenssituatie. Door betrokkenen pas acht tot negen maanden voor het einde van het overgangsrecht te informeren, dit ook slechts in algemene termen te doen en betrokkenen op geen enkele wijze een handreiking te bieden – al was het maar in de vorm van een verwijzing naar een instantie die wellicht wel ondersteuning kon bieden – is de SVB ernstig tekort geschoten.
Het gevolg hiervan is dat beide weduwen en alle andere Anw-gerechtigden die hiermee te maken krijgen nu nog steeds met lege handen staan. Deze uitkomst speet de Nationale ombudsman zeer. Hij zou deze situatie dan ook onder de aandacht van de Tweede Kamer en de Minister van SZW brengen.
Klacht gegrond.
Norm: betrouwbare overheid
