X meldde zich op het politiebureau met het verhaal dat hij die dag door Y was bedreigd met een vuurwapen. Y zat als bijrijder in een auto die op een rotonde naast de scooter van X stil stond. Y zou X toen verbaal hebben bedreigd terwijl hij een vuurwapen zichtbaar op zijn schoot had liggen. Y zou tegen X hebben gezegd dat hij hem zou afmaken als hij hem nog een keer in die buurt zou aantreffen. Verzoeker was de bestuurder van de auto.
's Avonds om 23.00 uur forceerden zeven politieambtenaren verzoekers voordeur met een stormram, waarna zij de woning betraden en verzoeker aanhielden. Vervolgens werd de woning bevroren, zodat verzoekers vriendin geen contact kon opnemen met Y. Enkele uren later werd ook Y aangehouden.
Verzoeker klaagt erover dat de politie hem ten onrechte als verdachte heeft aangemerkt en aangehouden.
Nu uit de melding niet is gebleken dat verzoeker de bedreiging feitelijk heeft geuit, evenmin is gebleken dat verzoeker bewust de confrontatie met X heeft gezocht en er geen verdere aanknopingspunten waren dat verzoeker een aandeel had bij het plegen van de bedreiging, had de politie eerst Y moeten aanhouden. Aan de hand van de bevindingen na diens aanhouding had de politie moeten beslissen of verzoeker al dan niet als verdachte diende te worden aangemerkt.
Het recht op persoonlijke vrijheid is onvoldoende gerespecteerd.
De klacht over het binnentreden in verzoekers woning is gegrond, evenals de klacht over het onvoldoende motiveren van de machtiging en het verslag tot binnentreden.
