2011/121: Onderneemster eist schadevergoeding UWV door gemiste loonkostensubsidie

Verzoekster, zelf in 2010 een startende ondernemer, heeft een sollicitante een baan als administratief medewerkster aangeboden nadat deze een brief van het UWV had overgelegd waarin wordt verklaard dat de werkgever die haar in dienst wil nemen loonkostensubsidie kan krijgen. Zij heeft met de sollicitante een arbeidscontract voor één jaar afgesloten omdat dit een voorwaarde is om aanspraak te kunnen maken op loonkostensubsidie. Vervolgens heeft verzoekster op 6 april 2010 een aanvraag bij het UWV ingediend. De aanvraag werd echter afgewezen omdat de aanspraak op loonkostensubsidie volgens de Regeling Stimulering Arbeids Participatie (STAP) alleen bestaat als de werknemer ten behoeve van wie de subsidie wordt aangevraagd tenminste 12 maanden recht heeft op een WW-uitkering. De betrokken werkneemster van verzoekster voldeed op dat moment niet aan die voorwaarde. Verzoekster heeft zich over de gang van zaken beklaagd en het UWV aansprakelijk gesteld voor de geleden schade, nu zij op basis van onjuiste informatie de sollicitante in dienst had genomen. Het UWV heeft de klacht van verzoekster gegrond verklaard maar het verzoek om schadevergoeding afgewezen, omdat niet aan de voorwaarden voor loonkostensubsidie is voldaan, de Nationale ombudsman is echter van oordeel dat die vraag bij de behandeling van het verzoek om schadevergoeding niet meer aan de orde is. Het UWV had al bij de beslissing op de aanvraag kenbaar gemaakt dat verzoekster op grond van de toepasselijke regelgeving niet in aanmerking kwam voor subsidie. Verzoekster vraagt om compensatie van de geleden financiële schade als gevolg van de handelwijze van het UWV, juist omdat zij niet in aanmerking komt voor de subsidie. De Nationale ombudsman is dan ook van mening dat het UWV het verzoek om schadevergoeding niet zelfstandig heeft beoordeeld. Daarmee is niet voldaan aan het motiveringsvereiste. In een aanbeveling wordt in overweging gegeven om de schadeclaim alsnog op de eigen merites te beoordelen, d.w.z. als verzoek om vergoeding van de schade die voor verzoekster is ontstaan nu zij niet in aanmerking komt voor loonkostensubsidie, terwijl zij daar door de verklaring van het UWV wel op heeft kunnen en mogen vertrouwen.