De Belastingdienst stuurde een faxbericht aan de gemachtigde van een belastingschuldige. Daardoor kwam de gemachtigde in de veronderstelling te verkeren dat faxverkeer met de Belastingdienst toegestaan was. De gemachtigde stuurde op een later moment een faxbericht aan de Belastingdienst. De reactie daarop kwam enige weken later. De Belastingdienst liet de gemachtigde weten de fax niet in behandeling te nemen.
De gemachtigde van verzoeker klaagt erover dat de Belastingdienst niet eenduidig en duidelijk is geweest in zijn gebruik van de fax. Ook klaagt de gemachtigde erover dat hij niet gehoord is tijdens de klachtbehandeling.
De Belastingdienst heeft op grond van het besluit CPP2004/2807M het faxverkeer niet opengesteld voor het zenden van formele / vertrouwelijke berichten. Het is dan ook opmerkelijk dat de Belastingdienst zelf gebruik maakte van de fax om de gemachtigde over zijn standpunt te informeren. De Nationale ombudsman kan zich voorstellen dat de gemachtigde vervolgens veronderstelde dat in meer algemene zin faxverkeer met deze ontvanger mogelijk zou kunnen zijn.
Het is volgens de Nationale ombudsman echter niet zo dat een eenmalig, ten onrechte, verstuurd faxbericht de Belastingdienst bindt aan faxverkeer met de gemachtigde. Elk faxbericht moet op zijn eigen merites worden beoordeeld. De Belastingdienst had dan ook direct aan de gemachtigde moeten laten weten dat het faxbericht niet in behandeling zou worden genomen.
Het vereiste van rechtszekerheid is geschonden omdat de Nationale ombudsman zich kan voorstellen dat de gemachtigde veronderstelde dat faxverkeer met de Belastingdienst mogelijk zou zijn. Het vereiste van voortvarendheid is geschonden omdat de Belastingdienst de gemachtigde niet onverwijld heeft laten weten het faxbericht niet in behandeling te nemen. Het vereiste van hoor en wederhoor is geschonden omdat de gemachtigde niet is gehoord tijdens de klachtbehandeling.
