De moeder van verzoeker ontving een definitieve beschikking huurtoeslag 2006. Op basis van een toetsingsinkomen van € 17.715 moest € 516 worden terugbetaald. Verzoeker diende namens zijn moeder bezwaar in tegen deze beschikking. In de beslissing op bezwaar stond de zin "de Belastingdienst komt aan uw bezwaar tegemoet". Later werd echter toch het bedrag van € 516 door de Belastingdienst teruggevorderd en verrekend. De Belastingdienst reageerde niet op de brieven die verzoeker hierover stuurde. De klacht die verzoeker bij het Ministerie van Financiën indiende, werd ter behandeling doorgestuurd naar de Belastingdienst/Toeslagen. Verzoeker werd echter niet door het ministerie over deze doorzending geïnformeerd.
Verzoeker klaagde erover dat de uitspraak van de Belastingdienst/Toeslagen op het door hem ingediende bezwaarschrift tegen de terugvordering huurtoeslag 2006 onbegrijpelijk was. Tevens klaagde verzoeker over de uiteindelijke klachtbehandeling door de Belastingdienst en de gebrekkige informatie met betrekking tot de overdracht van zijn klacht van het Ministerie van Financiën aan de Belastingdienst.
De Belastingdienst stelde dat verzoeker redelijkerwijs had kunnen weten dat er geen recht bestond op huurtoeslag op basis van een toetsingsinkomen van € 18.493. Aan dit inkomen werd al eerder dan in de beslissing op bezwaar gerefereerd. Ook stelde de Belastingdienst dat verzoeker uit de beslissing op bezwaar had kunnen halen dat de huurtoeslag voor 2006 was vastgesteld op € 0. Verzoeker stelde echter dat hij en zijn moeder door de mededeling dat tegemoet was gekomen aan het bezwaar op het verkeerde been waren gezet.
De Nationale ombudsman oordeelde dat de klacht van verzoeker gegrond was ten aanzien van de beslissing op bezwaar wegens schending van het motiveringsvereiste. Enkel met een deskundige blik had verzoeker uit de onderlinge samenhang kunnen afleiden dat zijn moeder geen recht had op huurtoeslag en waarom dit het geval was.
De Nationale ombudsman gaf de Minister van Financiën in overweging te bevorderen dat de Belastingdienst, ter compensatie van de onzorgvuldigheden, de helft van het verrekende bedrag zou kwijtschelden en terugbetalen aan verzoeker.
De Nationale ombudsman oordeelde tevens dat de klacht van verzoeker gegrond was ten aanzien van de overdracht van de klacht wegens schending van het vereiste van adequate informatieverstrekking.
De Nationale ombudsman nam met instemming kennis van het feit dat het Ministerie van Financiën en de Belastingdienst burgers in het vervolg zullen informeren over de overdracht van brieven.
