Verzoeker had het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) gevraagd te bemiddelen tussen hem en het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening. Nadat het CBP verzoeker had laten weten niet te voldoen aan zijn verzoek om bemiddeling, schreef verzoeker in een brief van 13 oktober 2009 dat hij 7 klachten indiende. Het CBP behandelde deze brief als een verzoek om heroverweging van de beslissing om niet tot bemiddeling over te gaan. Het CBP liet verzoeker vervolgens weten niet terug te komen op deze beslissing. In reactie hierop schreef verzoeker meerdere brieven aan het CBP. Het CBP behandelde deze brieven als klacht.
Verzoeker klaagde erover dat het CBP zijn brief van 13 oktober 2009 niet (direct) had behandeld als klacht, maar als een verzoek om heroverweging van de beslissing om niet te bemiddelen.
De Nationale ombudsman overwoog dat de brief van verzoeker van 13 oktober 2009 een klacht bevatte. Ondanks de - op zichzelf goede - bedoelingen van het CBP, was de Nationale ombudsman van oordeel dat deze brief direct als klacht had moeten worden behandeld. Door deze brief te behandelen als verzoek om heroverweging en na behandeling daarvan het initiatief bij verzoeker neer te leggen mocht hij klachtbehandeling wensen, had het CBP een drempel opgeworpen voor de behandeling van verzoekers klacht, aldus de Nationale ombudsman. Hij oordeelde dat het CBP in strijd met het beginsel van fair play had gehandeld door de brief van verzoeker van 13 oktober 2009 niet (direct) als klacht te behandelen. De Nationale ombudsman achtte de onderzochte gedraging niet behoorlijk.
De Nationale ombudsman gaf het CBP in overweging om zijn werkwijze aan te passen in die zin, dat bij brieven die een klacht bevatten direct wordt overgegaan tot klachtbehandeling volgens de Algemene wet bestuursrecht.
