Verzoekster wilde een dakkapel op haar woning plaatsen en belde met de gemeente Steenbergen om te informeren naar de mogelijkheden hier voor. Zij kreeg te horen dat zij een bouwvergunning kon aanvragen en dat haar aanvraag waarschijnlijk zou worden goedgekeurd omdat haar woonomgeving een welstandsvrij gebied betrof. Enige tijd later was er een open dag op het gemeentehuis in Steenbergen en verzoekster ging nogmaals te velde om zich te laten informeren over het plaatsen van een dakkapel. Zij werd uitvoerig te woord gestaan door medewerker X van de afdeling Bouw- en Woningtoezicht die goed was in de materie thuis. Hij deelde haar onder meer mee dat een eventuele aanvraag voor een bouwvergunning voor een dakkapel niet strijdig was met het vigerende bestemmingsplan, maar adviseerde haar dat zij voor alle zekerheid een vooroverleg met de gemeente kon aanvragen. In dit vooroverleg zou haar bouwaanvraag worden getoetst en op deze manier kon zij legeskosten uitsparen bij een afwijzing. Verzoekster was op dusdanige wijze uitgebreid geïnformeerd door de ter zake kundige medewerker dat bij haar het vertrouwen was gewekt dat haar aanvraag zou worden goedgekeurd en verzocht de gemeente om een vooroverleg. Zij diende voor het vooroverleg wel een officiële bouwtekening in te leveren en liet deze maken à 150 euro. Toen zij in het gemeentehuis arriveerde voor dit vooroverleg, werd zij ontvangen door dezelfde medewerker X. Hij deelde verzoekster mee dat haar aanvraag zou worden afgewezen op basis van het toekomstige bestemmingsplan. Verzoekster diende hierop een verzoek tot schadevergoeding in, daar zij van mening was dat medewerker X haar al op de open dag had kunnen en moeten vertellen dat er een ontwerpbestemmingsplan was op basis waarvan haar aanvraag zou worden afgewezen. De gemeente wees dit verzoek af omdat verzoekster de kosten voor een bouwtekening sowieso had moeten maken voor het indienen van een bouwaanvraag en dat juist het vooroverleg de gelegenheid was om iemand te informeren over vermoedelijke goedkeuring of afwijzing. Hierop diende verzoekster een klacht in bij de Nationale ombudsman. De Nationale ombudsman oordeelde dat medewerker X, als beleidsmedewerker werkzaam op de afdeling Bouw- en Woningtoezicht, op de hoogte was van het ter inzage gelegde ontwerp bestemmingsplan en verzoekster op de open dag op basis van zijn kennis had moeten informeren over de inhoud van het bestaande bestemmingsplan, de aanstaande wijzigingen en de gevolgen daarvan. Weliswaar adviseerde X. verzoekster om voor de volledigheid een vooroverleg aan te vragen, maar hij had zich er bewust van moeten zijn dat verzoekster op basis van het gesprek op de open dag erop zou vertrouwen dat haar aanvraag gehonoreerd zou worden.
Verzoekster klaagt erover dat de gemeente Steenbergen heeft nagelaten verzoekster tijdig op de hoogte te brengen van een wijziging van het bestemmingsplan, waardoor verzoekster onnodig kosten heeft gemaakt voor de aanvraag van een bouwvergunning voor een dakkapel.
Het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking houdt in dat bestuursorganen burgers met het oog op de behartiging van hun belangen actief en desgevraagd van adequate informatie voorzien. Dit vereiste impliceert enerzijds de plicht om in te gaan op verzoeken van burgers om informatie en anderzijds de plicht om burgers uit eigen beweging te informeren over handelingen van de overheid die hun belangen raken.De Nationale ombudsman geeft het college van burgemeester en wethouders van Steenbergen in overweging om zijn beslissing tot afwijzing van het verzoek om schadevergoeding te herzien en alsnog de gemaakte kosten te vergoeden.
