De RDW voerde in 2007 een volledige controle uit van alle kentekenregistraties. Daarbij werd bekeken of voor een geregistreerd kenteken ook een geldige APK beschikbaar was. Als dat niet het geval was, werden de gegevens aan het CJIB doorgegeven en werd de overtreding beboet.
Een flink aantal mensen ontving hierbij een boete, nadat zij ongeveer tien jaar niets hadden gehoord. In vele gevallen was er sprake van een kentekenregistratie die niet meer klopte; de auto was gesloopt of geëxporteerd. De kentekenregistratie werd dan beëindigd, maar de opgelegde boete bleef in stand. Op aandringen van onder andere de Nationale ombudsman verzocht de RDW het OM alsnog om de boete te laten vervallen.
Verzoeker had een oldtimer. Hiervoor was hij sinds 1995 geen motorrijtuigenbelasting meer verschuldigd. Toen hij de auto in 1998 in reparatie deed, en deze dus niet meer op de openbare weg kwam, veronderstelde hij dat hij geen APK-verplichting meer had.
Ook hij kreeg in 2007 voor het eerst na tien jaar een boete vanwege het ontbreken van een geldige APK voor de oldtimer.
Verzoeker klaagt erover dat de RDW hem na een periode van meer dan zeven jaar heeft aangesproken op het feit dat hij niet over en geldig APK voor zijn auto beschikte. De auto bevond zich niet op de weg en verzoeker was vanwege de ouderdom van de auto geen motorrijtuigenbelasting meer verschuldigd.
De Nationale ombudsman stelde voorop dat iedereen de wet moet kennen en dat uit de wet blijkt dat verzoeker in overtreding was. De overheid was echter al vele jaren lang niet tegen deze overtreding opgetreden en had verzoeker in die tijd ook geen enkel signaal gegeven waaruit hij had kunnen afleiden dat hij een overtreding beging. Onder die omstandigheden vindt de Nationale ombudsman het niet juist om de gegevens direct naar het openbaar ministerie door te sturen. De RDW had verzoeker kunnen waarschuwen en hem de mogelijkheid kunnen bieden het verzuim te herstellen.
De Nationale ombudsman oordeelde dat de RDW in strijd had gehandeld met het redelijkheidsvereiste.