Verzoeker deelde ambtenaren van het regionale politiekorps Limburg Zuid mee dat een persoon een glas naar hem had gegooid. Hij verzocht deze ambtenaren om jegens die persoon op te treden. De betrokken ambtenaren gaven aan dit verzoek geen gehoor waarna verzoeker bleef aandringen op actie door de betrokken ambtenaren. Kort hierop hielden zij verzoeker aan.
Verzoeker klaagde bij de Nationale ombudsman erover dat een ambtenaar van het regionale politiekorps Limburg Zuid hem tijdens de aanhouding bij de keel had gepakt.
De Nationale ombudsman toetste aan het recht op onaantastbaarheid van het lichaam. De Nationale ombudsman stelde vast dat verzoeker tijdens de overbrenging naar het politiebureau niet meewerkte. Hij sloeg op een niet ongevaarlijke manier met zijn hoofd op en neer. De betrokken ambtenaar die in het politievoertuig het dichtst bij verzoeker zat, moest een verwurging aanleggen om niet door het hoofd van verzoeker geraakt te worden. Bij een verwurging wordt de keel van een verdachte in de kom van de elleboog gelegd. Het bij de keel pakken is dus een onderdeel van de verwurging.
De vraag die de Nationale ombudsman vervolgens antwoordde was de vraag in hoeverre de verwurging en dus het bij de keel pakken gezien de omstandigheden van het geval, nodig was.
De Nationale ombudsman vond dat de betrokken ambtenaar in redelijkheid had kunnen besluiten om verzoeker een verwurging aan te leggen. De Nationale ombudsman hield rekening met de bewegingen van verzoeker, de kleine ruimte waarin verzoeker die bewegingen maakte en het doel waarmee de verwurging - namelijk het tot bedaren brengen van verzoeker - was aangelegd. Naar het oordeel van de Nationale ombudsman was de verwurging - gezien de omstandigheden van het geval - een gepast middel.
Verzoeker klaagde er ook over dat een politieambtenaar zijn hoofd twee keer tegen het dak van een politievoertuig had geslagen. De Nationale ombudsman onthield zich van een oordeel hierover.
