Verzoekster werd aangehouden in haar woning wegens bedreiging, waarbij zij had vermeld dat zij vuurwapens had.
Zij klaagt erover dat er bij die aanhouding pepperspray is gebruikt en dat zij is geboeid.
Uit de stukken bleek dat verzoekster na aanbellen wel naar de voordeur kwam, maar dat zij weigerde open te doen. Tijdens het gesprek met een politieambtenaar via de ruit in de voordeur dreigde zij met gebruik van een vuurwapen tegen de politie. De Nationale ombudsman overwoog dat de politie in zekere zin in een patstelling zat. Verzoekster werd verdacht van een ernstige bedreiging, terwijl er bovendien mogelijk sprake was van een vuurwapen. De politie vond die situatie kennelijk niet zo ernstig dat zij niet zelf de aanhouding wilde verrichten, maar anderzijds dreigde verzoekster ook tegenover de politie met gebruik van een vuurwapen. De politie had middels het gesprek met verzoekster voldoende moeite gedaan om haar zonder geweld te kunnen aanhouden. Zij was hiervoor echter kennelijk niet ontvankelijk, terwijl zij bovendien dreigende taal begon te bezigen. Onder die omstandigheden kon de politie ervoor kiezen om het op zichzelf zware middel van pepperspray te gebruiken. Nu zij dit (vooral) vanwege het verrassingseffect deed, is het ook te billijken dat de politie ervoor gekozen heeft om niet eerst te waarschuwen.
Wat betreft het boeien overwoog de Nationale ombudsman dat verzoekster volgens waarneming van de politie overduidelijk opgewonden en emotioneel was, terwijl bovendien sprake was van (enigszins) verward/gestoord gedrag en agressiviteit. Iemand die dergelijk gedrag vertoont is tamelijk onvoorspelbaar. De politie kon daarom besluiten om in verband met zowel de eigen veiligheid als die van verzoekster te boeien.
Noch het gebruik van pepperspray, noch het boeien leverde schending van verzoeksters recht op onaantastbaarheid van haar lichaam op.
- Behandeling gedurende verblijf in politiecel (geweld; verstrekken van eten en drinken)