Verzoeksters, moeder en dochter afkomstig uit Oezbekistan, verzochten tijdens hun asielprocedure om teruggave van hun paspoorten. Deze paspoorten waren bij aanvang van de asielprocedure in beslag genomen. Zij wendden zich hiervoor tot de vreemdelingendienst. De vreemdelingendienst liet weten dat de paspoorten pas bij het verlaten van Nederland zouden worden teruggegeven. Verzoeksters werden door de politie uit het politiebureau verwijderd omdat zij weigerden het bureau te verlaten. Verzoeksters klaagden erover dat zij met geweld uit het politiebureau waren gezet. Tevens klaagden zij erover dat de politie het onderzoek naar hun klacht had beëindigd omdat zij zonder tolk bij het intakegesprek waren verschenen.
De Nationale ombudsman overwoog dat de politie kennelijk niet in staat was geweest te voorkomen dat de situatie escaleerde. Voortzetting van het gesprek wat toen niet meer zinvol. Op grond van het vreemdelingenbeleid kon de politie niet aan de wens van verzoeksters tegemoet komen. De politie kon van verzoeksters verlangen dat zij het politiebureau verlieten en het was aan verzoeksters weigerachtige houding te wijten dat uiteindelijk enige dwang nodig was. De politie heeft niet meer dwang toegepast dat nodig was.
Evenredigheidsvereiste. Klacht niet gegrond.
Over het beëindigen van het onderzoek overwoog de Nationale ombudsman dat het in het algemeen niet onredelijk is dat klagers bij een intakegesprek naar aanleiding van hun klacht zelf iemand meenemen die Nederlands spreekt als zij zelf de taal onvoldoende beheersen. Toch was het in dit geval niet juist om de behandeling van de klacht te beëindigen nadat verzoeksters zonder tolk waren verschenen. Een tolk was voor hen te duur en er was niet uitgelegd dat het geen officiële tolk hoefde te zijn. Om aan verzoeksters tegemoet te komen had de politie op eigen kosten een (telefonische) tolk kunnen inschakelen. De politie is immers verantwoordelijk voor goede klachtbehandeling.
Vereiste van fair play geschonden. Klacht gegrond.
