Als gevolg van een verstopping van het riool ondervond verzoeker overlast en schade in zijn woning, waarvoor hij de gemeente Arcen en Velden en het Waterschap Peel en Maasvallei aansprakelijk stelde. Hij klaagde erover, dat deze instanties zijn claim hebben afgewezen. Uit het onderzoek bleek dat het vollopen van het hoofdriool niet lag aan het functioneren van het pompgemaal van het waterschap, maar aan een niet goed functionerend onderdeel van de gemeentelijke riolering. Het college van B&W van Arcen en Velden bestreed dat de overlast lag aan een verstopping van de gemeentelijke riolering en eveneens dat het een gevolg kon zijn van het niet goed functioneren van het onderdeel dat moet voorkomen dat het riool overvol raakt. Het college baseerde zich daarbij op de omstandigheid dat alleen verzoeker overlast had ondervonden en niet andere aangeslotenen.
De Nationale ombudsman overwoog dat het college er niet in was geslaagd om aan te tonen dat de door verzoeker ondervonden overlast het gevolg was van een aan verzoeker toe te rekenen omstandigheid, en tot de conclusie had moeten komen dat er sprake was van gebreken aan de riolering die onder verantwoordelijkheid van de gemeente vallen. Het college had het verzoek om vergoeding dan ook in redelijkheid niet kunnen afwijzen. Door dit wel te doen handelde het college in strijd met het redelijkheidsvereiste.
Verzoeker klaagde er verder over, dat de betrokken instanties hem zonder meer naar elkaar verwezen en niet in overleg tot een oplossing kwamen. De Nationale ombudsman overwoog, dat het niet aangaat dat een burger op die manier van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Dat is in strijd met het vereiste van correcte bejegening, dat onder meer inhoudt dat bestuursorganen zich in hun bejegening van burgers hulpvaardig dienen op te stellen.
