Verzoeker had na ruim dertig jaar werkzaam te zijn geweest voor de Koninklijke Marine (KM) gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de dienst vrijwillig vervroegd te verlaten. Zijn wachtgelduitkering bleek echter een stuk lager uit te vallen dan hij op basis van het algemene rekenvoorbeeld had verwacht.
Hij klaagde er onder meer over dat de KM hem onjuist had voorgelicht, en hem op dit punt onjuiste, althans onvolledige informatie had verstrekt over de hoogte van de te ontvangen wachtgelduitkering.
De No overwoog dat de KM vz in eerste instantie uitgebreid had geïnformeerd. Sindsdien was echter sprake geweest van belastingverhogingen, verhogingen van de pensioenbijdrage, en van premieverhogingen van de ziektekostenverzekering; daarnaast was er sprake geweest van een voor verzoeker ongunstige peildatum waardoor hij niet in aanmerking kwam voor compensatie van die premie. Vz had een voor hem zeer belangrijke stap genomen die hem ook emotioneel niet onberoerd had gelaten, en als gevolg waarvan hij in elk geval flink aan inkomen zou inleveren. Het was daarom op zijn plaats geweest als de KM de betrokkenen, onder wie vz, er op de voorlichtingsdag op had gewezen dat het verstrekte algemene rekenvoorbeeld in zoverre niet meer klopte. Ook had de KM vz kunnen informeren dat hij (tijdelijk) niet in aanmerking zou komen voor compensatie van de ziektekostenpremie. Dat van een ieder mag worden verwacht dat hij zich op de hoogte stelt van het recht waarmee hij te maken krijgt, doet aan de informatieplicht van de overheid niet af, aldus de No. Hij oordeelde dat het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking was geschonden. Hij merkte ten slotte op dat een goed gesprek naar aanleiding van vzs brief waarin hij bij de KM zijn teleurstelling had geuit, mogelijk althans een deel van verzoekers ongenoegen zou hebben kunnen wegnemen.
- overig klachtonderdeel: niet, althans onvoldoende duidelijk gemaakt, dat de wachtgelduitkering een werkloosheidsuitkering betrof.
