2001/262

Rapport

Verzoeker klaagt erover dat het regionale politiekorps Flevoland geen, althans onvoldoende, actie heeft ondernomen tegen een familie die zijn dochter valselijk had beschuldigd van onzedelijk gedrag.

Ook klaagt verzoeker erover dat de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland de door hem op 24 september 1999 ingediende klacht niet binnen de in de klachtenregeling vastgestelde termijnen heeft behandeld.

Beoordeling

INLEIDING

Naar aanleiding van een incident op 10 augustus 1998 tussen de, op dat moment 14-jarige, dochter van verzoeker en buurtbewoonster X heeft verzoeker contact opgenomen met de politie in zijn woonplaats Almere. Daarop nam wijkagent K. telefonisch contact op met X. Tijdens dit telefoongesprek sprak X het vermoeden uit dat verzoeker incest pleegde met zijn dochter. Korte tijd later, op 24 augustus 1998, deelden X en enkele andere buurtbewoners wijkagent K. mee dat verzoekers dochter zich onzedelijk had gedragen ten opzichte van jonge buurtkinderen. Wijkagent K. stelde een onderzoek in naar deze melding. Na een gesprek met verzoeker en na overleg met de afdeling Zeden van het regionale politiekorps Flevoland, heeft wijkagent K. het Advies- en meldpunt kindermishandeling Flevoland (AMK) ingelicht. Op 28 oktober 1998 vond een gesprek plaats tussen K., verzoeker, enkele buurtbewoners en de heer Ko., medewerker van het AMK. Tijdens dit gesprek werd afgesproken dat incidenten waarbij verzoekers dochter betrokken zou zijn, voortaan zouden worden gemeld bij de heer Ko. Op 20 september 1999 deed verzoeker melding bij de politie van het opleven van de spanningen met de familie X.

I Ten aanzien van het regionale politiekorps Flevoland

1. Verzoeker klaagt erover dat het regionale politiekorps Flevoland geen, althans onvoldoende, actie heeft ondernomen tegen mevrouw X die zijn dochter valselijk had beschuldigd van onzedelijk gedrag.

2. De beheerder van het regionale politiekorps Flevoland heeft hierop te kennen gegeven dat in deze zaak uitvoerige bemiddeling had plaatsgevonden waarbij diverse medewerkers van zijn korps betrokken waren geweest. Dat de bemiddeling niet had geleid tot het oplossen van het geschil tussen verzoeker en enkele van zijn buren, kon naar het oordeel van de korpsbeheerder de betreffende politieambtenaren niet worden aangerekend

3.1. Na de melding van verzoeker op 10 augustus 1998 heeft wijkagent K. op 18 augustus 1998 telefonisch contact gehad met mevrouw X. Als gevolg van dit gesprek heeft K. op of rond 24 augustus 1998 een bijeenkomst gehad met mevrouw X en enkele andere buurtgenoten. Tijdens dit gesprek voerden mevrouw X en de buurtgenoten aan dat de dochter van verzoeker naar hun mening een zeer moeilijk kind is dat niet speelt met andere kinderen in de buurt, of het moeten spelletjes zijn met een seksuele achtergrond.

K. heeft verzoeker verslag uitgebracht van dit gesprek. Omdat verzoeker de klachten van deze buurtgenoten graag op schrift gesteld wilde zien, heeft de wijkagent daarna opnieuw contact met hen opgenomen.

Naar aanleiding van hetgeen met de buurtgenoten was besproken, heeft de wijkagent melding gedaan bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) van de provincie Flevoland.

In overleg met het AMK vond op 28 oktober 1998 een bijeenkomst plaats. Hierbij waren aanwezig: verzoeker, wijkagent K., de heer Ko, zijnde medewerker van het AMK, mevrouw X en enkele buurtgenoten. Tijdens deze bijeenkomst werden afspraken gemaakt over de manier waarop de bij het geschil betrokken buurtgenoten met elkaar dienden om te gaan. Ook werd afgesproken dat nieuwe problemen zouden worden gemeld aan de heer K.

3.2. Op 20 september 1999 deed verzoeker melding bij de politie van het opleven van de spanningen met de familie X.

Naar aanleiding van deze melding heeft politieambtenaar P. verzoeker meegedeeld de rapportages over het voorval in 1998 te zullen bestuderen en contact op te nemen over het voorval met de collega's die zich daarmee hadden beziggehouden. Daarna zou hij contact opnemen met verzoeker.

P. heeft op 23 september 1999 twee maal tevergeefs geprobeerd verzoeker telefonisch te bereiken.

3.3. De informatie die in dit onderzoek is verkregen, rechtvaardigt de conclusie dat de politie naar redelijk inzicht de aan verzoekers meldingen ten grondslag liggende voorvallen kon beschouwen als niet op zichzelf staande incidenten, maar deze meldingen kon plaatsen in het licht van de onenigheden tussen verzoekers en omwonenden waarvan al sinds enige tijd sprake was. Uit het onderzoek is gebleken dat de politie heeft getracht door bemiddeling tot een oplossing te komen of een escalatie van het conflict te voorkomen. Ook heeft op 28 oktober 1998 een, door de politie gearrangeerd, gesprek plaatsgevonden tussen verzoeker, enkele buurtgenoten met wie hij in onmin leefde, wijkagent K. en een medewerker van het AMK.

Niet is gebleken van een tekort aan activiteit of van een gebrek aan onpartijdigheid bij de politie. Integendeel, de politie heeft gedaan wat in het algemeen in een geval van conflicten tussen buurtgenoten van haar mag worden verwacht. Het voortduren van de conflictsituatie kan de politie in geen enkel opzicht worden verweten.

De onderzochte gedraging is op dit punt behoorlijk.

4. Ten aanzien van de afhandeling van verzoekers melding van 20 september 1999 wordt evenwel het volgende overwogen.

Gebleken is dat de heer P., de behandelend politieambtenaar, had toegezegd contact met verzoeker op te nemen nadat hij had kennisgenomen van de in 1998 vastgelegde informatie en nadat hij had gesproken met de collega's die in 1998 bemoeienis hadden gehad met deze zaak.

P. heeft op dit punt gesteld op 23 september 1999 twee maal, tevergeefs, telefonisch contact te hebben gezocht met verzoeker. Op 24 september 1999 had P. geen dienst. Verzoeker heeft op dit punt aangevoerd dat geen contact met hem is gezocht.

Wat hiervan mag zijn, geoordeeld wordt dat de behandelend politieambtenaar niet juist heeft gehandeld door na de tweede vergeefse poging geen nieuwe pogingen te ondernemen om, hetzij telefonisch, hetzij schriftelijk, contact te krijgen met verzoeker.

Op dit punt is de onderzochte gedraging niet behoorlijk.

II Ten aanzien van de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland

1. Ook klaagt verzoeker erover dat de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland zijn klacht van 24 september 1999 niet binnen de in de klachtenregeling vastgestelde termijnen heeft behandeld.

2. De korpsbeheerder gaf op dit punt aan dat de behandeling van verzoekers klacht van 24 september 1999 inderdaad niet binnen de daarvoor gestelde termijn was afgehandeld.

3. Op grond van de klachtenregeling van het regionale politiekorps Flevoland heeft de korpsbeheerder in beginsel tien weken de tijd om een klacht af te handelen. Als de afdoening niet binnen deze termijn kan plaatsvinden, doet de korpsbeheerder hiervan met opgaaf van redenen melding aan de klager. De korpsbeheerder geeft hierbij tevens aan binnen welke termijn alsnog afdoening van de klacht te verwachten valt (zie Achtergrond).

4. In dit geval heeft de korpsbeheerder verzoekers klacht van 24 september 1999 afgehandeld bij brief van 18 juli 2000.

De behandeling van verzoekers klacht heeft in totaal bijna drieënveertig weken geduurd. Dat is veel te lang.

Daarnaast wordt opgemerkt dat de korpschef verzoeker op 28 december 1999 weliswaar schriftelijk heeft meegedeeld dat de klacht niet binnen de gestelde termijn van 10 weken zou worden afgehandeld, maar gebleken is dat deze schriftelijke mededeling een reactie was op een brief van verzoeker van 18 december 1999 waarin verzoeker had aangegeven dat de termijn inmiddels was verlopen.

Het is niet juist dat de korpsbeheerder verzoeker niet tijdig en niet uit eigen beweging heeft meegedeeld dat de behandeling van de klacht meer tijd zou vergen dan de in de klachtenregeling genoemde termijn.

Op dit punt is de onderzochte gedraging niet behoorlijk.

5. Ten overvloede wordt opgemerkt dat ook de behandeling van verzoekers klacht van 12 april 2000 niet binnen de in de regionale klachtenregeling gestelde termijn van tien weken heeft plaatsgehad, terwijl in dit geval verzoeker in het geheel niet is meegedeeld dat de behandeling langer zou duren. De behandeling van deze klacht heeft veertien weken geduurd.

Conclusie

De klacht over de onderzochte gedraging van het regionale politiekorps Flevoland, die wordt aangemerkt als een gedraging van de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland (de burgemeester van Lelystad), is gegrond ten aanzien van de afhandeling van verzoekers melding van 20 september 1999 en niet gegrond ten aanzien van de tegen verzoekers buurvrouw X ondernomen actie.

De klacht over de onderzochte gedraging van de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland (de burgemeester van Lelystad), is gegrond.

Onderzoek

Op 21 december 1999 ontving de Nationale ombudsman een verzoekschrift van de heer V. te Almere, met een klacht over een gedraging van het regionale politiekorps Flevoland en een gedraging van de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland.

Naar deze gedragingen, waarbij de gedraging van de politie wordt aangemerkt als een gedraging van de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland (de burgemeester van Lelystad), werd een onderzoek ingesteld.

In het kader van het onderzoek werd de korpsbeheerder verzocht op de klacht te reageren en een afschrift toe te sturen van de stukken die op de klacht betrekking hebben. Daarnaast werd één betrokken ambtenaar de gelegenheid geboden om commentaar op de klacht te geven. Deze maakte van deze gelegenheid geen gebruik.

Tijdens het onderzoek kregen de korpsbeheerder en verzoeker de gelegenheid op de door ieder van hen verstrekte inlichtingen te reageren.

Het resultaat van het onderzoek werd als verslag van bevindingen gestuurd aan betrokkenen. De korpsbeheerder deelde mee zich met de inhoud van het verslag te kunnen verenigen. De reactie van verzoeker gaf geen aanleiding het verslag te wijzigen of aan te vullen.

Bevindingen

De bevindingen van het onderzoek luiden als volgt:

A. feiten

1. Op 10 augustus 1998 meldde verzoeker bij de politie te Almere dat zijn, toentertijd 14-jarige, dochter woorden had gehad met buurtbewoonster X. Tijdens de ruzie had X verzoekers dochter bij haar arm vastgegrepen. Naar aanleiding van verzoekers melding nam wijkagent K. telefonisch contact op met X. Tijdens dit telefoongesprek sprak X het vermoeden uit dat verzoeker incest pleegde met zijn dochter. Op 24 augustus 1998 meldden X en enkele andere buurtbewoners in een gesprek met wijkagent K. dat verzoekers dochter zich onzedelijk had gedragen ten opzichte van jonge buurtkinderen. Wijkagent K. stelde een onderzoek in naar deze melding. Na een gesprek met verzoeker en na overleg met de afdeling Zeden van het regionale politiekorps Flevoland, heeft wijkagent K. het Advies- en meldpunt kindermishandeling Flevoland (AMK) ingelicht. Het AMK nodigde verzoeker uit voor een gesprek over zijn dochter op 29 september 1998. Op 28 oktober 1998 vond een gesprek plaats tussen K., verzoeker, de buurtbewoners en de heer Ko., medewerker van het AMK. Tijdens dit gesprek werd de afspraak gemaakt dat incidenten waarbij verzoekers dochter betrokken zou zijn, voortaan zouden worden gemeld bij de heer Ko. Ook werd een afspraak gemaakt met alle betrokkenen voor een vervolggesprek in januari 1999.

2. Bij brief van 24 september 1999 diende verzoeker een klacht in bij de burgemeester van de gemeente Almere, in verband met de manier waarop het regionale politiekorps Flevoland de zaak had aangepakt. Hierin deelde verzoeker onder meer het volgende mee:

"Afgelopen zomerperiode heb ik een probleem besproken met de plaatsvervangend wijkagent ten kantore van wijkbeheer in de Y-wijk omdat de heer K. (wijkagent) afwezig was. De zaak is dat onze veertienjarige dochter van onzedelijk handelen wordt beschuldigd door de familie V., Z-pad (…) Almere.

Deze zaak is besproken met het AMK te Lelystad in aanwezigheid van de heer K. Dit gesprek heeft uiteindelijk geen bewijs opgeleverd en de zaak was gesloten.

Afgelopen zomerperiode bleek mevrouw V. haar actie te moeten voortzetten en legde onze dochter een straatverbod op. Om escalatie te voorkomen, heb ik dit nogmaals met de (plaatsvervanger) wijkagent opgenomen.

Deze zou de bewuste familie gaan bezoeken. Daarbij heb ik gevraagd om haar bevindingen ons mede te delen hetgeen niet is gebeurd. Vorige week heeft de heer V. onze dochter bedreigd ze de straat uit te schoppen mocht zij zich nogmaals in zijn straat of directe omgeving ophouden. Hiervan heb ik vrijdag 17 september j.l. melding van gemaakt op het hoofdbureau, de heer B. Het verslag daarvan is in XPOL ingevoerd onder nummer (…).

De heer B. zou het verhaal faxen naar het team in de Y-wijk.

Laatstgenoemde was van mening dat de heer V. zich in een 'grijs gebied' zou bevinden. Tevens was hij van mening dat er toch wel eens aandacht vanuit politie aan het probleem geschonken zou moeten worden gezien het conflict al een jaar gaande is.

Maandag 20 september j.l. heb ik gesproken met de heer P. op het kantoor van wijkbeheer in de Y-wijk. Deze wist van geen fax af. Ik heb de heer P. ook gewezen op de ernst van de zaak.

Deze zou met de familie deze week een gesprek aangaan en zou mij daar voor het einde van deze week op de hoogte stellen van de uitkomst van dat gesprek.

Helaas moet ik wederom vaststellen dat ook deze politiefunctionaris zich niet aan de afspraak heeft gehouden.

Diverse politiefunctionarissen hebben het in deze zaak laten afweten hetgeen een kwalijke zaak is.

Bij deze verzoek ik u een onderzoek in te stellen naar het uitblijven van de zo noodzakelijke hulpverlening."

3. Namens de burgemeester van Almere stuurde de chef van het regionale politiekorps Flevoland op 30 september 1999 een ontvangstbevestiging van de klacht naar verzoeker. In de ontvangstbevestiging stond onder meer vermeld dat de klacht binnen tien weken zou worden afgehandeld.

4. Bij brief van 18 december 1999 wees verzoeker de korpsbeheerder erop dat de in de ontvangstbevestiging genoemde termijn van tien weken inmiddels was verstreken terwijl de klacht nog niet was afgehandeld.

5. Op 28 december 1999 deelde de korpschef verzoeker mee dat hij er terecht op had gewezen dat het regionale politiekorps Flevoland hem had moeten informeren dat de behandeling van de klacht meer tijd vergde dan aanvankelijk was meegedeeld.

6. Op 23 juni 2000 adviseerde de klachtencommissie van het regionale politiekorps Flevoland de korpsbeheerder de klacht ongegrond te verklaren.

7. Bij brief van 18 juli 2000 deelde de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland verzoeker mee dat hij de klacht niet gegrond achtte.

B. Standpunt verzoeker

Het standpunt van verzoeker staat samengevat weergegeven onder Klacht.

In aanvulling op zijn klacht, liet verzoeker bij brief van 14 april 2000 onder meer het volgende weten:

"Heden, 14 april 2000, ben ik op het hoofdburo van politie te Almere gehoord door de heer L., inspecteur van politie.

Deze had i.v.m. de door mij ingediende klacht, een aantal vragen.

Op grond van het feit dat de tijdslimieten zijn overschreden en dat ik mij vervolgens tot de Nationale Ombudsman heeft gewend, achtte de heer L. de klacht gegrond.

Vervolgens zou volgens de heer L. de betreffende politiefunctionarissen hebben gehoord. Deze stelde dat laatstgenoemde wel degelijk hebben getracht mij telefonisch te informeren. Ik stelde dat als er daadwerkelijk naar mijn huisadres was gebeld, er via mijn antwoordapparaat naar een mobielnummer wordt verwezen.

Die dag dat de politiefunctionarissen zouden hebben gebeld, is er geen enkele telefoonoproep geweest. Ook de nummermelder thuis meldde die dag geen telefoonverkeer.

De inspecteur kon zich vinden in de visie van zijn collega's.

Tevens stelde de inspecteur mij de vraag hoe de politie dan wel had moeten optreden tegen de bewuste familie.

Ik maakte vervolgens duidelijk dat het niet de bedoeling is dat ik op de stoel van de politie ga zitten.

De klacht wordt op dit punt ongegrond verklaard.

De heer L. zou de klachtencommissie overeenkomstig berichten."

C. Standpunt korpsbeheerder

1. In reactie op de klacht deelde de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland in zijn brief aan de Nationale ombudsman van 17 augustus 2000 mee dat er uitvoerige bemiddeling had plaatsgevonden inzake het door verzoeker aangegeven probleem. De bemiddeling was weliswaar niet geslaagd, maar dat kon de politie niet worden verweten, immers het slagen van een bemiddeling is afhankelijk van de medewerking van de betrokken partijen, aldus de korpsbeheerder. De korpsbeheerder achtte het eerste onderdeel van de klacht dan ook ongegrond.

De korpsbeheerder merkte verder op dat de in de regionale klachtenregeling gestelde termijn voor de behandeling van een klacht door de politie in dit geval inderdaad was overschreden. De korpsbeheerder achtte dit onderdeel van de klacht gegrond.

2.1. Bij zijn reactie heeft de korpsbeheerder een aantal bijlagen gevoegd.

In een eerder stadium heeft een medewerkster van de korpsbeheerder al diverse bijlagen toegestuurd.

2.2. Als bijlage was bijgevoegd het navolgende advies van 23 juni 2000 van de klachtencommissie aan de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland.

"De klacht

Klager stelt dat een toezegging niet is nagekomen.

De procedure

De klachten werden door de regionale korpschef ontvangen op 30 september 1999. De klacht is in behandeling genomen op grond van de regionale klachtenregeling. De districtschef Almere heeft een onderzoek doen instellen. Op 14 april 2000 heeft er een gesprek met klager plaatsgevonden. Het onderzoek werd afgerond op 8 mei 2000. De commissie heeft de klacht op 8 juni 2000 besproken en haar advies op 23 juni 2000 opgesteld.

De feiten

Klager heeft problemen met andere buurtbewoners doordat deze buurtbewoners zijn dochter beschuldigen van onzedelijk handelen.

De beoordeling

Klacht: toezegging niet nakomen

Klager stelt dat hij met de politie Almere had afgesproken dat zij zou bemiddelen. Volgens klager is dit niet gebeurd, waardoor de politie Almere haar toezegging niet zou zijn nagekomen. Het is de commissie gebleken dat door verschillende medewerkers is bemiddeld. De commissie meent dan ook dat in hoofdzaak de gedane toezegging is nagekomen. Wel is waar dat de betrokken politieambtenaar beloofd had klager diezelfde week terug te bellen. Dit is door de betrokken politieambtenaar twee keer gepro-beerd, maar klager was niet thuis. Alles afwegend is de commissie van mening dat de klacht ongegrond is.

Advies

De commissie geeft de korpsbeheerder in overweging de klacht ongegrond te verklaren. Voor haar motivering wordt verwezen naar de overwegingen dienaangaande."

2.3. Als bijlage was verder bijgevoegd een rapportage van 25 april 2000 van inspecteur van politie L., operationeel coördinator Almere-stad west bij het regionale politiekorps Flevoland. L. rapporteerde onder meer het volgende:

"Procedure en termijnen

Genoemde klachten zijn afgehandeld volgens de richtlijnen gesteld in de klachtenregeling van de Regiopolitie Flevoland d.d. 1 juni 1994.

Opstelling klacht

Door (verzoeker; N.o.) zijn de genoemde klachten op schrift gesteld op respectievelijk:

klacht 1 : 24 september 1999

klacht 2: 16 december 1999 (ombudsmanklacht)

klacht 3: 12 april 2000

Ontvangst Korpschef

De genoemde klachten zijn respectievelijk op 27 september 1999 (klacht 1), 4 februari 2000 (klacht 2 via de ombudsman) en 13 april 2000 (klacht 3) ontvangen door de Korpschef van de Regiopolitie Flevoland.

Ontvangst district Zuid

De genoemde klachten zijn op respectievelijk 6 oktober 1999 (klacht 1), 4 februari 2000 (klacht 2) en 19 april 2000 (klacht 3) ontvangen door de Regiopolitie Flevoland, district Zuid.

Ontvangst basiseenheid:

De genoemde klachten zijn op respectievelijk 13 oktober 1999 (klacht 1), 10 februari 2000 (klacht 2) en 26 april 2000 ontvangen door het secretariaat van de basiseenheid Almere-stad.

Gesprek klager

Op 14 april 2000 heeft een gesprek plaatsgevonden met genoemde klager(s)

Klacht

Kort samengevat stelt klager in klacht 1:

• dat hij problemen heeft met andere buurtbewoners

• dat deze problemen zijn oorzaak vonden in een geschil tussen deze buurtbewoners en zijn dochter.

• dat hij met de politie Almere had afgesproken dat deze zouden bemiddelen

• dat de politie Almere dat niet gedaan had en dat zij derhalve toezeggingen niet was nagekomen

Kort samengevat stelt klager in klacht 2:

• dat de politie Almere geen, althans onvoldoende actie heeft ondernomen bij dit probleem

• dat klacht 1 niet binnen de daarvoor geldende termijn werd afgehandeld

Kort samengevat stelt klager in klacht 3:

• dat klager problemen had met jeugd uit de buurt

• dat de wijkagent hierin zou bemiddelen

• dat hij niets meer hiervan had vernomen

• dat hij klachten had over de dienstverlening van de politie in het algemeen

Rapportage

Door de in de klacht genoemde collega's is ieder afzonderlijk een rapportage opgemaakt. Kort samengevat stellen deze collega's:

(m.b.t klacht 1)

Dat genoemde collega inderdaad klager op 20 september 1999 te woord had gestaan vanuit zijn functie als plaatsvervangend wijkagent. Dat hij met klager had afgesproken dat hij zich eerst in zou lezen in de zaak en hem daarna zou terug bellen. Dat genoemde collega op 23 september 1999 tot twee maal toe geprobeerd had de klager terug te bellen maar dat deze telefonisch niet bereikbaar was.

(m.b.t. klacht 2)

Dat op 10 augustus 1999 door klager een gesprek is gevoerd met een medewerkster van de politie Almere. Dat naar aanleiding van dit gesprek door de wijkagent contact is opgenomen met de klager. Dat vervolgens een gesprek heeft plaatsgevonden tussen de wijkagent en de andere betrokkenen. Dat de dochter van de klager zich zou misdragen volgens deze betrokkenen. Dat de weerslag van dit gesprek is teruggekoppeld aan de klager maar dat hij de geuite opmerkingen flauwekul vond.

Dat door de wijkagent naar aanleiding van bovengenoemde gedragingen door de dochter van klager en in overleg met de afdeling Jeugd en Zeden van de politie Almere het AMK (Advies- en Meldpunt Kindermishandeling) werd gewaarschuwd.

Dat op 28 oktober 1999 een gesprek heeft plaatsgevonden tussen alle betrokkenen, de wijkagent en het AMK waarbij onderling afspraken werden gemaakt.

(m.b.t. klacht 3)

In deze klacht is geen afzonderlijke rapportage opgemaakt omdat deze bij de regiopolitie Flevoland binnen kwam kort nadat het gesprek met klager had plaatsgevonden en onder tijdsdruk van de nationale ombudsman/regionale klachtencommissie tot voeging van zaken werd besloten.

Onderzoek politie-informatie systeem (X-pol)

Uit onderzoek in het politie informatiesysteem X-pol bleek dat daarin diverse meldingen waren opgenomen terzake bovenstaande problematiek. (…)

Gesprek Klager

Op 14 april 2000 vond aan het districtsbureau van de politie Almere een gesprek plaats tussen rapporteur en klager. Hierin gaf klager aan het eens te zijn met de vaststelling van de verschillende klachtonderdelen. Klager gaf tevens aan nog steeds geen oplos-sing te hebben ontvangen van de politie Almere. Klager vond dat de bemiddeling te wensen overliet omdat het niet tot een oplossing had geleid. Tevens verklaarde klager dat zijn klachten niet binnen de termijn waren afgehandeld. Klager vond dat de klachten pas weerlegd waren als er een daadwerkelijke oplossing werd bereikt waarmee hij het eens kon zijn. Op vragen wat hij in deze zaak daadwerkelijk van de politie verwacht antwoordde hij dat hij geen oplossing zag omdat dit het werk van de politie was. Aan klager is vervolgens meerdere malen uitgelegd dat de mogelijkheden in deze van de zijde van de politie uitgeput waren. De regie voor de problemen omtrent zijn dochter was in handen gegeven van de medewerkers van het AMK.

Conclusie en advies

Gezien het feit:

• dat er in deze problematiek door verschillende medewerkers (wijkagenten, medewerkers basis, medewerkers Jeugd- en Zeden) bemiddeld is

• dat aan deze problematiek uitvoerig aandacht is besteed door deze collega's

• dat een vervolgtraject is vast gesteld middels het AMK

• dat klager uitsluitend zijn zienswijze als de juiste beschouwt

• dat klacht 1 en 2 niet binnen de daarvoor geldende termijnen zijn afgehandeld

adviseer ik, rapporteur de klacht op de onderdelen welke betrekking hebben op het niet nakomen van toezeggingen en onvoldoende dienstverlening ongegrond te verklaren en op het onderdeel dat betrekking heeft op de termijnen gegrond te verklaren."

2.4. Als bijlage was verder bijgevoegd een ongedateerde rapportage van hoofdagent P. waarin hij onder meer als volgt rapporteerde:

"Op maandag 20 september 1999 bevond ik mij, als plaatsvervangend wijkagent in het Wijkkantoor Almere Stad-Oost.

Aldaar vervoegde zich bij mij een manspersoon welke mij opgaf te zijn genaamd:

V.,

geboren te (…), wonende (…) te Almere.

(Verzoeker; N.o.) verklaarde dat er in 1998 een zedenzaak heeft gelopen tussen hem en een bewoner van de Y-straat (…) te Almere, genaamd X. Bleek om een langslepende zaak te zijn over mogelijke incesthandelingen. Zaak zou tevens bij het AMK te Lelystad liggen. Deze zaak bleek destijds te zijn behandeld door de collega Wijkagent K. en de collega S. van de afdeling zeden te Almere.

(Verzoeker; N.o.) vertelde mij, rapporteur dat het vuurtje tussen genoemde familie X weer op begint te laaien en dat er wederom bedreigingen geuit werden naar zijn dochter over het voorval van 1998. (Verzoeker; N.o.) vertelde regelmatig met dit probleem enige weken geleden bij de politie te hebben aangeklopt, doch dat het probleem nog nooit was opgepakt.

Gezien de omvang van de zaak beloofde ik, rapporteur, (verzoeker; N.o.) in de loop van de diezelfde week terug te bellen zodat ik mij kon inlezen in de zaak en mogelijk de collega's te spreken welke zich met (verzoeker; N.o.) hebben beziggehouden.

Op donderdag 23 september 1999 te 15:15 uur heb geprobeerd, tot twee keer toe, (verzoeker; N.o.) telefonisch te bereiken.

De telefoon van (verzoeker; N.o.) werd niet opgenomen. Kennelijk was (verzoeker; N.o.) niet thuis. Vrijdag 24 september was ik roostervrij."

2.5. Als bijlage was verder bijgevoegd een mutatie van 9 november 1998 waarin onder meer het volgende was vastgelegd:

"Tijd kennisname: maandag, 10 augustus 1998 te 21:35 uur

Tijdstip plegen : maandag, 10 augustus 1998 te 20:30

Plaats : Y-straat (…), Almere

Verbalisanten : J ., hoofdagent van politie, Almere Stad 1, Groep 6 ;

K., brigadier van politie, Almere Stad, Basiseenheid 1;

(…)

TOELICHTING:

WIJKAGENT A-WIJK

Wilde melder V. aangeven dat hij problemen had met X. (…)

Heeft de dochter van de melder (14) woorden gehad met betr. X. Heeft betr. X de dochter bij haar arm gegrepen. Melder pikte het niet dat betr. zijn dochter aanraakte. Daarom heeft melder getracht met betrokkene X te praten over het incident. Betrokkene had hier echter geen behoefte aan en kon alleen maar schreeuwen.

Melder wilde dit incident bij de politie bekend maken daar hij ervan overtuigd is dat het de volgende keer zal escaleren.

Toegezegd een mutra te maken echter geen aktie te ondernemen.

Melder kon mij niet beloven een volgende keer de politie te bellen voordat hij door het lint zou gaan. Gezegd niet overal deëscalerend op te kunnen treden. Indien hij door het lint zou gaan zouden wij het dan alsnog horen. Echter hem toegezegd ook het andere verhaal aan te horen. Melder gaf toe dat zijn dochter grove woordentaal had. Een dezer grove woorden werden dan ook tegen betrokkene X gezegd. Melder heeft gezegd contact op te nemen met de wijkagent daar hij toch van mening was dat er gepraat moest worden.

Gezegd niet te weten wat de prioriteiten zijn van een wijkagent wanneer hij een gesprek met personen aangaat.

*wa E.** TAV ZEDEN!!!!!

Tel. gesproken met (verzoeker; N.o.).

Betrokkene is een vrouw en woont Y-pad (…).

Toegezegd dat ik tel. kontact opneem met de andere partij.

(Verzoeker; N.o.) zal zijn dochter nogmaals toespreken dat zij geen opmerkingen meer zal maken richting deze mevrouw.

Zal tegen mevrouw zeggen dat zij naar melder moet gaan als er iets was gebeurd daar men hier als volwassenen uit moet komen.

Op 18/8 tel. gesproken met mevrouw. Was verbolgen over het feit dat de politie telefonisch mensen benaderd???

Met haar een afspraak gemaakt. Gesprek zal op maandag 24/8 op West plaatsvinden. Ze zal een aantal buurvrouwen meenemen die ook wat willen vertellen over (verzoeker; N.o.).

Zij vermoeden dat er ook incest door (verzoeker; N.o.) wordt gepleegd. Zeden zou hierover al benaderd zijn.

(…)

(Verzoeker; N.o.) verwacht dat ik terugbel mbt terugkoppeling van zijn "klacht".

Zal met de afdeling Zeden kontakten hoe te gaan handelen.

(Verzoeker; N.o.) reageert door in de verdediging te gaan mbt zijn dochter (…).

Hij vindt het achterbaks dat niemand bij hem langs de deur is geweest met de betreffende klachten. Hen verteld dat de mensen hem een moeilijke man vinden.

Dit was flauwekul en wilde graag dat klagers de klachten op schrift zetten en deze vervolgens bij hem in de brievenbus deponeren of toezenden. Hij zou dan iemand deze brieven laten lezen om te kijken wat hij hiermee kan doen. Wat hij wilde doen was onduidelijk.

Hem verteld dat de klacht bij mij is gedeponeerd en dat ik deze via klagers aan hem heb overgebracht.

Kontactpersoon van klager vindt ook dat het overbodig is om e.e.a. op papier te zetten.

(Verzoeker; N.o.) en zijn vrouw geadviseerd (dochter; N.o.) niet meer te laten spelen met de kleine kinderen uit de buurt.

In overleg met Zeden zal ik het melden bij meldpunt AMK.

Aanvulling dd 23 sept 1998

14.00 uur

Kwam (verzoeker; N.o.) aan het bureau met een brief van het Advies en meldpunt Flevoland. Waarin vermeld staat dat (verzoeker; N.o.) op maandag 29 september 1998 om 15.00 uur bij dit meldpunt verwacht wordt om een gesprek te voeren over zijn jongste dochter.

(Verzoeker; N.o.) is niet blij met deze brief en de werkwijze van Coll K. Deze had namelijk de AMK Flevoland ingelicht.

(Verzoeker; N.o.) verklaart dat hij de zaak nu gaat voorleggen aan zijn advocaat.

wa E.:

Voordat (verzoeker; N.o.) naar hb was getogen had ik inderdaad (verzoeker; N.o.) verteld dat ik bovenstaande heb gedaan. (Verzoeker; N.o.) wilde tegen iedereen aangifte doen van het feit dat men een melding had gedaan bij het AMK.

(Verzoeker; N.o.) uitgelegd dat dat niet kan en dat iedereen gerechtigd is tot het doen van een dergelijke melding.

(Verzoeker; N.o.) kan dit kennelijk niet verkroppen.

Meerdere buurtbewoners waren overigens bezorgd wat er binnen het gezin van (verzoeker; N.o.) eventueel zou gebeuren.

Op 28/10/98 een gesprek gevoerd met alle betrokkenen bij de GGD.

AMK heeft gesprek geregeld.

Er zijn afspraken gemaakt. Betrokkenen gaan niet bij elkaar langs maar als er iets is dan zullen ze de heer Ko. van het AMK bellen.

Zaak ligt gevoelig. (…)

In januari zal er een vervolggesprek plaatsvinden.

Zeden (Z, de dochter van verzoeker; N.o.)

Op 09/11/98 een intakegesprek gehad met (verzoeker; N.o.). Hij kwam met een heel geheimzinnig telefoontje dat hij mij wilde spreken maar niet kon zeggen waar het over ging. Het verhaal ging dus over bovenstaande.

Hem aangegeven dat ik niets voor hem kon doen. (een rare man)

Hem aangegeven dat ik het gesprek met het AMK en K. zal kortsluiten en mogelijk bij het gesprek in januari aanwezig zal zijn. Hem ook aangegeven dat kinderen niet zomaar met een verhaal komen, dus dat hij niet zo hard moest roepen dat er niets van waar was.

AKTIES:"

2.6. Als bijlage was verder bijgevoegd een rapportage van 14 februari 2000 van brigadier K. waarin hij onder meer als volgt rapporteerde:

"Op maandag 10 augustus 1998 omstreeks 21:35 uur meldde een man zich bij de dienstdoende hoofdagente J.

De man gaf zich op te zijn:

V. (…)

(Verzoeker; N.o.) meldde dat er woorden waren geweest met een buurtbewoonster genaamd X, wonende Z-pad (…) te Almere.

X zou zijn dochter van 14 jaar stevig bij de arm hebben vastgepakt en dat hij dit niet accepteert.

(Verzoeker; N.o.) vertelde verder dat zijn dochter wel grove taal gebruikt.

Op advies van eerder genoemde collega zou (verzoeker; N.o.) kontact opnemen met de wijkagent daar hij ook van mening was dat er gepraat moest worden.

Vervolgens heb ik rapporteur telefonisch gesproken met (verzoeker; N.o.). In dit gesprek is afgesproken dat (verzoeker; N.o.) hij zijn dochter zal toespreken dat zij geen opmerkingen zal maken richting mevrouw X en dat ik kontact zal opnemen met mevrouw X.

Op 24 augustus 1998 aan het wijkkantoor Stad-West gesproken met mevrouw X en twee andere buurtbewoners wonende op de Y-straat (…) en Z-pad (…).

Alle betrokkenen verklaarden mij dat de dochter van (verzoekers; N.o.), genaamd Y, een zeer moeilijk kind is.

Y zou kleine buurtkinderen de bosjes of de hut inlokken. De kinderen komen dan met opmerkingen als piemeltje kijken enz. thuis. Ook gebruiken de kinderen dan grove taal en de gulp staat wel eens open.

Y zou totaal niet met leeftijdsgenootjes spelen en vinden de situatie onhoudbaar. Tevens zou er met (verzoeker; N.o.) niet te praten zijn.

Vervolgens heb ik bovenstaande teruggekoppeld aan (verzoekers; N.o.). (Verzoeker; N.o.) vond de klachten van de buurtbewoners flauwekul en wenste dat deze buurtbewoners hun klachten schriftelijk wilden vastleggen. (Verzoekers; N.o.) geadviseerd hun dochter niet meer te laten spelen met de kinderen uit de buurt ten einde een escalatie te voorkomen.

Vervolgens heb ik de betreffende buurtbewoners gesproken. Zij vinden het overbodig om de klachten schriftelijk vast te leggen.

In overleg met de afdeling Zeden van de regiopolitie Flevoland District Almere heb ik bovenstaande omtrent het gezin (van verzoeker; N.o.) gemeld bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK), van de provincie Flevoland.

Op 23 september 1998 kwam (verzoeker; N.o.) bij mij op het wijkkantoor. Hij vertelde mij dat hij zojuist een brief had ontvangen van eerder genoemd meldpunt en dat hij het niet eens is met deze melding.

Vervolgens is (verzoeker; N.o.) naar het hoofdburo van politie in Almere gegaan en wenste aangifte te doen tegen een ieder die kontact heeft opgenomen met het meldpunt.

Daar (verzoeker; N.o.) hier geen aangifte van kan doen deelde (verzoeker; N.o.) mede dat hij de zaak gaat voorleggen bij zijn advocaat.

In overleg met het AMK is op 28 oktober 1998 in het GGD gebouw te Almere een gesprek gevoerd met alle betrokkenen, de heer Ko. van het AMK en rapporteur.

In het gesprek zijn er afspraken gemaakt. Een van de afspraken die gemaakt zijn is dat betrokkenen niet meer bij elkaar langsgaan maar dat bij incidenten de heer Ko. wordt ingelicht."

2.7. Als bijlage was verder bijgevoegd een mutatie van 4 april 2000 waarin onder meer het volgende was vastgelegd:

"Tijd kennisname: vrijdag, 31 maart 2000 te 13:12 uur.

Pleegdatum/tijd : 31/03/2000 omstreeks 13:12 uur.

Plaats plegen : Y-straat (…), Almere.

(…)

Verbalisanten : K.,

(...)

Toelichting bij incident:

Kwam de mij bekende melder op (wijkkantoor; N.o.). Ditmaal had hij overlast van een jongen wonende X-pad (…). Deze jongen zou steeds aanbellen, heeft water tegen woning gegooid, plantjes uit een pot gerukt, heeft dochter met straatklinker bedreigd en heeft rare leuzen bij hen in de tuin op de tegels gekrast.

Melder zijn vrouw is al aan de bel geweest doch zonder resultaat.

Afgesproken dat ik daar eens langs zal gaan.

Melder is overigens wel steeds het mikpunt in de wijk. Hij wist niet waarom."

2.8. Verder was als bijlage bij de reactie van de korpsbeheerder bijgevoegd verzoekers brief van 12 april 2000 aan de chef van het regionale politiekorps Flevoland. Hierin beklaagde verzoeker zich over de inspanningen van het politiekorps naar aanleiding van een recente melding van verzoeker van door hem ondervonden overlast. In deze brief deelde verzoeker onder meer het volgende mee

"De klacht welke betrekking heeft op het Almeerse politiekorps, valt uiteen in twee delen.

a. Op 31 maart 2000 heb ik gesproken met de wijkagent (…), de heer K.

Het gesprek handelde over de (mis)gedragingen van een zoon van de familie C., (…) te Almere. Deze jongen, ca 13 jaar oud, heeft enkele maanden geleden in onze afwezigheid onze dochter bedreigd met het gooien van een steen nadat deze knaap de gehele avond diverse malen belletje had getrokken.

Ik heb de ouders daar op aangesproken echter deze waren niet onder de indruk van het voorval. Tijdens de kerstdagen heeft dezelfde jongen vanuit hun dakkapel brandende voorwerpen richting straat gegooid. Mijn buren waren daarvan getuige. Ook heb ik en mijn naaste buren verbrande kranten (DE ALMARE) op het erf aangetroffen. Die bezorgt n.l. deze krant.

Twee weken geleden was het weer mis met genoemde jongen.

Met twee andere jongens werd keer op keer met opzet een voetbal tegen onze garagedeur en in de tuin getrapt. Ik heb die jongen op zijn gedrag aangesproken doch deze trok zich er niets van aan en ging door met zijn activiteiten.

Wederom heeft mijn echtgenote zijn moeder daarop aangesproken en duidelijk gemaakt dat wij van een dergelijk recalcitrant gedrag niet gediend waren.

Dit had geen enkel effect. De jongen blijft een provocerend gedrag op nahouden.

Toen was de tijd om de wijkagent in te schakelen. Deze zou op donderdag 6 april het gezin gaan bezoeken. Ik heb tevens gevraagd om ons de afloop te vertellen.

Tot op heden niets meer vernomen van de heer K.

b. Volgens de klachtenregeling welke mij door de receptie is overhandigd, kan de opschriftstelling ook door een politieambtenaar worden gedaan wat eigenlijk mijn voorkeur had. Door de receptie werd mij dit op 4 april j.l. om 11.30u geweigerd. De betreffende medewerkster heb ik willen laten lezen dat dit wel degelijk mogelijk is. Ik kreeg toen te horen dat het alleen schriftelijk kan bij de REGIOCHEF en dat de klachtenregeling verouderd zou zijn.

Ik vroeg toen om een laatste versie en deze was niet beschikbaar.

Toen ik erop stond dat de klacht werd opgenomen, kreeg ik tot slot te horen:

"DAG MENEER" (in plat nederlands: opsodemieteren).

De dienstverlening laat in het algemeen veel te wensen over.

Regelmatig ben ik naar het hoofdburo gegaan om misstanden aan de orde te stellen. Na diverse malen een uur te hebben moeten wachten, werd ik weggestuurd omdat er geen personeel beschikbaar was om een aangifte op te nemen.

Ook heb ik af en toe voor een gesloten deur gestaan bij het wijkkantoor van de gemeente in B-wijk. En dat terwijl het de bedoeling zou zijn dat de burger daar zijn verhaal kwijt kan. De dienstverlening valt mij nogal tegen.

De afdeling wijkbeheer van de gemeente Almere onderschrijft mijn bevinding."

2.9. Ten slotte was als bijlage bijgevoegd de brief van 17 april 2000 waarmee de chef van het regionale politiekorps Flevoland verzoeker de ontvangst van zijn klachtbrief van 12 april 2000 bevestigde. In deze brief deelde de korpschef ondermeer mee dat de klacht zou worden behandeld volgens de regionale klachtenregeling van zijn korps.

D. Reactie verzoeker

Verzoeker reageerde bij brief van 21 juli 2000 onder meer als volgt:

"…hierbij mijn reactie op het antwoord van de politie Flevoland d.d. 14 juli 2000 en de stukken welke u mij de vorige keer had toegezonden.

Uit het eerste rapport valt mij op dat het korps melding maakt van klacht d.d. 12 april 2000.

Merkwaardig is dat de 2e klacht van 12 april nog in behandeling is.

Onduidelijk waarom er dit wordt ingehaald.

De 2e klacht bestaat uit wederom niet nakomen van een toezegging (dezelfde kwestie als klacht 1) en over het feit dat ik daarover wilde overleggen met de Almeerse politie wat door de receptiemedewerkster werd geweigerd en vervolgens een grote mond kreeg.

Hiervoor heb ik een medewerker van het bureau Lelystad gevraagd toe te handelen.

Deze adviseerde de klacht zelf maar schriftelijk t.a.v. de korpschef in te dienen.

Ook daarvan is de termijn van 10 weken ruim verlopen.

Vervolgens heb ik de behandelaar van de laatste klacht, de heer St., telefonisch meermaals gevraagd hoe de laatste stand van zaken was.

Er volgde een antwoord van " ik weet ook niet precies hoe het er mee staat".

Naar aanleiding van de 2e klacht (12 april 2000), werd ik op 18 juli j. l. uitgenodigd voor een gesprek met de heer Ro. op het hoofdbureau te Almere.

Deze had dezelfde wijkagent waarop de klacht betrekking had, om een schriftelijke verklaring gevraagd. Deze is mij voorgelezen.

De klacht werd afgewezen omdat ik mij had vergist in een datum. Het 2e onderdeel van de klacht kon niet meer worden onderzocht omdat de betreffende receptiemedewerker niet meer kon worden achterhaald. Het dienstrooster bleek niet te kloppen. Aarzelend en met duidelijke irritatie, werd dat onderdeel van de klacht wel gegrond verklaard.

Omdat de wijkagent ervan uit ging dat het probleem met een jongen uit de straat opgelost was, liet deze niets meer horen. Het initiatief om contact op te nemen werd bij mij neergelegd.

De heer Ro. liet weten dat de wijkagent wel degelijk de familie had bezocht maar deze tot 2 maal toe niet thuis trof. Hij heeft toen dat gezin een schrijven gezonden met het verzoek zelf te bellen met de wijkagent. De heer Ro. vertelde mij dat het gezin geen prijs stelde op een gesprek. Daarvan heeft de politie mij niet eerder van op de hoogte gebracht.

Ook stelde de heer Ro. dat de eerste klacht al was afgehandeld.

Toen ik door ging vragen, kwam deze er weer op terug.

Ook werd mij duidelijk gemaakt dat dit alles geen zaak voor de politie is.

Burgers moeten dit zelf maar regelen (?)

Men heeft mij dus 2 jaar lang aan het lijntje gehouden.

Als dit vooraf bekend was gemaakt aan mij, had ik al eerder via een andere weg maatregelen kunnen (laten) nemen.

Kortom, vele onduidelijkheden en verzwijgingen en dat terwijl ik van een professionele organisatie als de politie toch een andere benadering/behandeling had mogen verwachten!

Merkwaardig is dat de klachtencommissie mij niet heeft gehoord voor een toelichting en dat kennelijk een eenzijdige visie van de politie voldoende is.

De politie Flevoland heeft duidelijk laten blijken er niet gelukkig mee te zijn dat ik de zaak onder de aandacht van de Nationale Ombudsman heb gebracht.

Het gevolg is, dat het woongenot ondertussen totaal is verziekt en wij elders maar moeten gaan wonen was het advies van de heer Ro.

Dit werd versterkt door hetgeen een aantal omwonenden op het politiebureau hebben verklaart (XPOL)…"

E. Nadere reactie verzoeker

1. Bij brief van 7 maart 2001 stelde de substituut-ombudsman de beheerder van het regionale politiekorps Flevoland de volgende vragen:

"Gebleken is dat verzoeker drie klachten heeft ingediend over de inspanningen van medewerkers van uw regiokorps. In het kader van de behandeling van die klachten heeft de Operationeel Coördinator Almere-stad, de heer L., op 25 april 2000 een rapport opgesteld (zie C.2.3.; N.o.).

Hierin beschrijft hij onder meer de contacten tussen verzoeker en medewerkers van uw korps vanaf 10 augustus 1999.

Uit de bij dat rapport gevoegde mutatie, opgemaakt door mevrouw J., en uit het eveneens bijgevoegde rapport van de heer K. blijkt dat het hier betreft contacten vanaf 10 augustus 1998.

1) Ik verzoek u daarom nauwkeurig en gedetailleerd aan te geven op welke data medewerkers van uw regiokorps zijn opgetreden bij meldingen over bovengenoemde spanningen.

2a) Ook ontvang ik graag een verslag van het gesprek dat op 29 oktober 1998 (?) in het GGD-gebouw te Almere werd gevoerd met verzoeker en zijn buren.

2b) Indien een vervolggesprek heeft plaatsgevonden, ontvang ik ook daar graag een verslag van."

2. Verzoeker is een kopie van deze brief toegestuurd.

Bij brief van 8 maart 2001 reageerde verzoeker onder meer als volgt op de aan de korpsbeheerder gestelde vragen:

"Naar aanleiding van uw brief d.d. 7 maart 2001, deel ik u het volgende mede.

Punt 1: Op de volgende data's heb ik contact gehad met de politie Flevoland:

10 augustus 1998, 23 september 1998, 20 september 1999 (plv wijkagent, Almere), 28 oktober 1999, 14 februari 2000, 4 maart 2000, 31 maart 2000 (heer K., Almere), 14 april 2000 (heer L., Almere), 31 mei 2000 (heer St., Lelystad), 28 juni 2000 (hr St., Lelystad), 30 augustus 2000 (heer Vo., Almere)

Onder punt 2a vraagt u om een verslag van het AMK.

Het verslag maakt melding van een evaluatiebijeenkomst (punt 3) .

Die bijeenkomst heeft kennelijk niet plaatsgevonden. Wij zijn verder niet meer geïnformeerd."

3. Als bijlage heeft verzoeker gevoegd een brief 4 november 1998 van een medewerker van het AMK aan verzoeker. Hierin wordt verslag gedaan van het gesprek op 29 oktober 1998. In dit verslag wordt het volgende meegedeeld:

"Op 29 oktober jl. heeft er een gesprek plaatsgevonden om de situatie in de buurt waarbij uw kinderen en de kinderen van de families (…) betrokken waren, te bespreken en met elkaar te bezien of er afspraken gemaakt kunnen worden om escalaties in de buurt te voorkomen.

Tijdens deze bijeenkomst is afgesproken dat:

1. de ouders van (volgt de voornaam van de dochter van verzoeker; N.o.) zullen stimuleren dat (zij: N.o.) zich in haar vrije tijd vooral gaat richten op de kinderen met wie ze regelmatig thuis speelt of kinderen die meer gelijkwaardig zijn aan haar ontwikkeling.

2. Op dit moment zijn rechtstreekse contacten tussen de betrokken gezinnen niet mogelijk. Wanneer zich een probleem voordoet tussen de kinderen kan hierover contact worden opgenomen met de heer Ko. Hij zal dan beoordelen of dit besproken moet worden met de betreffende gezinnen.

3. In januari 1999 zal er een evaluatiebijeenkomst worden gehouden. Hierover zal nog een nadere afspraak worden gemaakt."

F. Nadere reactie korpsbeheerder

Bij brief van 6 juli 2001 beantwoordde de korpsbeheerder de op 7 maart gestelde vragen als volgt:

"1. Op welke data heeft optreden plaatsgevonden naar aanleiding van meldingen betreffende spanningen?

Er is veelvuldig opgetreden.

Op 10/8/1998 meldt klager zich bij collega mevrouw J. om te melden dat buurtbewoonster X (…) zijn dochter bij de arm heeft gepakt. Hierop belt wijkagent K. met klager.

Op 18/8/98 belt heer K. met mevrouw X en is er een afspraak gemaakt voor 24/8/98.

Op 24/8/98 vindt een gesprek plaats met mevrouw X en buurvrouwen van Y-straat (…) en Z-pad (…). De heer K. koppelt dit terug aan klager. De heer K. overlegt met de afdeling Zeden en meldt vervolgens het gezin van klager aan bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK).

Op 23/9/98 is klager bij de heer K. op het bureau geweest met een brief van het AMK.

Hij wordt door de heer K. ingelicht.

Op 28/10/98 vindt een gesprek plaats tussen de heer K. en alle betrokkenen bij de GGD op initiatief van het AMK. Er worden afspraken gemaakt (onder meer dat betrokkenen niet meer bij elkaar langsgaan maar bij incidenten de heer Ko. van het AMK inlichten).

Op 9/11/98 heeft klager een gesprek gevoerd bij de afdeling Zeden.

Op 20/9/99 komt klager bij de plv. wijkagent P. om te melden dat er weer problemen ontstaan tussen hem en de familie X, n.a.v. de zedenzaak van 1998. Afgesproken wordt dat klager wordt teruggebeld. Op 23/9/99 worden twee pogingen daartoe ondernomen. Op 14/4/2000 wordt door de heer L. een gesprek over de bemiddeling gevoerd met klager.

Op 31 mei 2000 meldt klager zich aan het bureau met de vraag of er nu eindelijk iets aan zijn probleem gedaan kan worden. Het probleem is wederom neergelegd bij de heer K.

2.

A. Verslag van het gesprek van 28/10/98

Er is geen verslag van dit gesprek opgemaakt door de politie. Evenmin is er een verslag in het bezit van de politie.

B. Vervolggesprek

Er heeft geen vervolggesprek plaatsgevonden."

Achtergrond

Artikel 9 van de klachtenregeling van het regionale politiekorps Flevoland luidt:

"1. Een klacht wordt afgedaan uiterlijk binnen 10 weken na de indiening.

2. Indien de afdoening niet binnen de hiervoor genoemde termijn kan plaatsvinden, doet de korpsbeheerder hiervan mededeling aan de indiener van de klacht met opgaaf van redenen. Daarbij geeft de korpsbeheerder tevens aan binnen welke termijn alsnog afdoening te verwachten valt."

Instantie: Regiopolitie Flevoland

Klacht:

Geen of onvoldoende actie ondernomen tegen een familie die zijn dochter valselijk had beschuldigd van onzedelijk gedrag.

Oordeel:

Niet gegrond

Instantie: Beheerder regiopolitie Flevoland

Klacht:

Klacht niet binnen de in de klachtenregeling vastgestelde termijnen behandeld.

Oordeel:

Gegrond