Onderzoek
In het kader van het onderzoek werden de beheerder van het regionale politiekorps Utrecht en de Minister van Justitie verzocht op de klacht te reageren en een afschrift toe te sturen van de stukken die op de klacht betrekking hebben. Daarbij werd een aantal specifieke vragen gesteld. Daarnaast werd betrokken ambtenaren van het regionale politiekorps Utrecht de gelegenheid geboden om commentaar op de klacht te geven. Zij maakten van deze gelegenheid geen gebruik. Vervolgens werd verzoeker in de gelegenheid gesteld op de verstrekte inlichtingen te reageren. Tevens werd hem een aantal specifieke vragen gesteld. De reactie van verzoeker was aanleiding betrokken ambtenaren van het regionale politiekorps Utrecht te horen. Verzoeker werd vervolgens de gelegenheid geboden op hun verklaringen te reageren. Hij maakte hiervan geen gebruik. Het resultaat van het onderzoek werd als verslag van bevindingen gestuurd aan betrokkenen. De reacties van de betrokken ambtenaren gaven geen aanleiding het verslag aan te vullen. De Minister van Justitie, de korpsbeheerder en verzoeker gaven binnen de gestelde termijn geen reactie.Bevindingen
De bevindingen van het onderzoek luiden als volgt:. De feiten1. Op 16 januari 1995 verrichtte de Belgische politie ter voldoening aan een rechtshulpverzoek van het regionale politiekorps Utrecht een huiszoeking in Antwerpen op het adres waar verzoeker op dat moment verbleef. Daarbij waren ook ambtenaren van het regionale politiekorps Utrecht aanwezig. Bij de huiszoeking zijn bescheiden en goederen van verzoeker in beslag genomen.2. Deze inbeslaggenomen goederen werden na be indiging van de huiszoeking ter Griffie in het Paleis van Justitie te Antwerpen bewaard.3. Na toestemming van de Belgische autoriteiten werden de inbeslaggenomen goederen en bescheiden door ambtenaren van het regionale politiekorps Utrecht afgehaald bij de Griffie te Antwerpen.4. Op 15 juni 1995 gaf het regionale politiekorps Utrecht een deel van de inbeslaggenomen goederen en bescheiden af aan verzoeker.5. Op 4 november 1996 ontving verzoeker eveneens inbeslaggenomen goederen retour van het regionale politiekorps Utrecht.. Het standpunt van verzoeker Het standpunt van verzoeker is samengevat weergegeven onder KLACHT. De bedoelde goederen zijn: een zakadresboekje, een monoculair, een heren Seiko horloge, een dames Seiko horloge en een gouden Parker ballpoint. In zijn brief van 2 januari 1997 berichtte verzoeker de officier van justitie te Utrecht met betrekking tot het adresboek onder meer dat hem op 15 juni 1995, toen hij een deel van de inbeslaggenomen goederen terug ontving, was medegedeeld dat de officier van justitie nog een aantal zaken – waaronder het (bordeaux-rode) adresboekje (IBS nummer BR-1428-0000) – wenste achter te houden tot tenminste aan de zittingsdatum. Voorts berichtte verzoeker dat hij daarin had berust.. De reactie van de korpsbeheerder1. De korpsbeheerder berichtte bij brief van 12 september 1997 in reactie op de klacht van verzoeker onder meer het volgende:"Met betrekking tot de vraag of er ontvangstbewijzen van teruggave van goederen aan verzoeker bestaan, kan ik het volgende mededelen. Op 15 juni 1995 heeft V. (verzoeker; N.o.) tegen een ondertekend bewijs van ontvangst een groot aantal goederen teruggekregen. Op dit bewijs van ontvangst staat onder vindplaatscode BR-00-04-00-00-000 en administratie code BR-1428/0000 een bordeauxrood adresboekje genoemd. (...) Met betrekking tot de vraag of de desbetreffende vijf goederen bij de inbeslagname geregistreerd zijn in een proces-verbaal, kan ik mededelen dat met het zakadresboek mogelijk het bovengenoemde adresboekje bedoeld wordt. De overige vier goederen (zakmonoculair, heren Seiko horloge, dames Seiko horloge en een gouden Parker Ballpoint) zijn niet inbeslaggenomen en dus ook niet geregistreerd. Van de huiszoeking op 16 januari 1995 is een proces-verbaal opgemaakt door (...) de gerechtelijke politie te Antwerpen. Uit dit proces-verbaal blijkt onder andere dat de inbeslagname van 6 dozen inhoudende documenten alsmede 2 attach s inhoudende documenten. (...) (...) Na toestemming van de autoriteiten te Belgi zijn de inbeslaggenomen goederen opgehaald en vervolgens ingevoerd in een geautomatiseerde administratie. (...) De klacht is naar mijn mening ongegrond. De goederen zijn zorgvuldig bewaard tijdens het onderzoek. (...) Alle goederen zijn tegen een ondertekend bewijs van ontvangst teruggegeven of met een proces-verbaal en kennisgeving van inbeslagneming gedeponeerd. Daarnaast blijkt uit het procesverbaal van K. (een ambtenaar van het regionale politiekorps Utrecht die bij de huiszoeking op 16 januari 1995 aanwezig was; N.o.), dat de goederen 2 tot en met 5 (de zakmonoculair, de horloges en de ballpoint; N.o.) in ieder geval niet zijn inbeslaggenomen. Deze kunnen dan ook niet geregistreerd worden."2. De korpsbeheerder voegde bij zijn reactie op de klacht een aantal bijlagen. Daarin komt onder meer naar voren dat het regionale politiekorps Utrecht de inbeslaggenomen goederen op 9 maart 1995 in Belgi heeft opgehaald. Vervolgens zijn de goederen ingevoerd in een geautomatiseerde administratie. Op deze lijst van inbeslaggenomen goederen staat onder de nummers BR-00-04-00-00-000 en BR1428/0000 een bordeauxrood adresboekje vermeld. De overige goederen, zoals hiervoor vermeld, komen daarop niet voor.
Op 15 juni 1995 tekende verzoeker een bewijs van ontvangst van inbeslaggenomen goederen, waarop onder de nummers BR-00-04-00-00-000 en BR-1428/0000 een bordeauxrood adresboekje staat vermeld.. De reactie van de Minister van Justitie1. De Minister van Justitie berichtte bij brief van 5 november 1997 in reactie op de klacht van verzoeker onder meer het volgende:"Naar aanleiding van de klacht heb ik het College van procureurs-generaal om inlichtingen gevraagd. (...) Voor de feitelijke toedracht verwijs ik naar de bijgevoegde kopie van het ambtsbericht van de hoofdofficier te Utrecht (...). Het College acht de klacht ongegrond, nu nergens uit blijkt dat de betreffende stukken, behoudens het zakadresboek, daadwerkelijk in beslag zijn genomen. Het zakadresboek is teruggegeven. Met dit standpunt kan ik mij verenigen."2. De Minister van Justitie voegde bij haar reactie een afschrift van het ambtsbericht van 24 oktober 1997 van de hoofdofficier van justitie te Utrecht. In zijn ambtsbericht verwijst de hoofdofficier van justitie naar een ambtsbericht van de betrokken officier van justitie. Hierin is onder meer het volgende opgenomen. "Door mij werd aan de divisie Recherche verzocht om een nader onderzoek in te stellen (naar aanleiding van brieven van verzoeker; N.o.), gericht op voornoemde vijf goederen. Door mij werden twee processen-verbaal ontvangen van voornoemde divisie:d.d. 18 december, kortheidshalve inhoudende (...):- op 15 juni 1995 ontving de heer V. tegen bericht van ontvangst een deel van de door de Belgische autoriteiten op 16 januari 1995 inbeslaggenomen goederen terug van de divisie Recherche; - de toen nog resterende goederen werden gedeponeerd en nadat door de officier van justitie werd besloten tot terugave, teruggegeven aan de heer V. en door hem opgehaald op 4 november 1996; - de door de heer V. genoemde niet teruggegeven goederen zijn niet in de administratie van de divisie Recherche ingevoerd; - mogelijk betreft het hiervoorgenoemde zakadresboek het adresboekje ingeboekt onder IBS-nummer BR-1428-0000, welk adresboek op 15 juni 1995 aan de heer V. werd teruggegeven; - de overige door de heer V. genoemde goederen hebben geen deel uitgemaakt van de door de divisie Recherche van de Belgische autoriteiten ontvangen inbeslaggenomen goederen.
d.d. 29 mei 1997, kortheidshalve inhoudende (...):- Verbalisant K. was aanwezig bij de huiszoeking (...) te Antwerpen (Belgi ) op 16 januari 1995. (...) - De inbeslaggenomen goederen werden door de Belgische autoriteiten aan K. overgedragen. - K. heeft alle goederen verwerkt in een geautomatiseerde administratie. - De goederen, onder 2 tot en met 5 (zakmonocolair, heren Seiko horloge, dames Seiko horloge en een gouden Parker Ballpoint; N.o.), werden niet door K. ontvangen. - Het zakboekje onder 1 werd naar de mening van K. aan de heer V. teruggegeven. (...) Naar mijn mening is de klacht van de heer V. ongegrond. (...) Alle door de Belgische autoriteiten aan de divisie Recherche overgedragen goederen zijn aan de heer V. tegen bewijs van ontvangst teruggegeven. De door de heer V. genoemde goederen onder 2 tot en met 5 (zie hiervoor; N.o.) zijn niet inbeslaggenomen op 16 januari 1995, zijn derhalve niet geregistreerd en konden derhalve ook niet worden teruggegeven. Het onder 1 genoemde zakadresboek is teruggegeven op 15 juni 1995.". De nadere reactie van verzoeker Verzoeker berichtte bij brief van 2 december 1997 onder meer het volgende over de teruggave van de inbeslaggenomen goederen op 15 juni 1995:"Iets retour ontvangen van de Dienst der domeinen is een armoedige gebeurtenis. In wanorde en chaos op een lorrie en in slordige, gedeukte dozen gepropt, al staande in een garage-achtige entourage kan men zijn eigendommen in ontvangst nemen. Er is geen plek (desgevraagd) voor gedegen controle. (...) Teneinde geen onmin te genereren (dat overkwam mij al eens eerder in een identieke situatie, waarvan ik een syndroom heb overgehouden), heb ik dan maar met tegenzin getekend en aangenomen dat er bij justitie eerlijke mensen horen te funktioneren. Pas later en na vergaande maat van controle bleken de betwiste voorwerpen te mankeren, maar, die waren ook niet op de lijst vermeld." Verzoeker noemde in zijn brief als betrokken ambtenaren, S. en K. van het regionale politiekorps Utrecht.
F. De betrokken ambtenaren van het regionale politiekorps Utrecht Betrokken ambtenaar S. verklaarde op 2 maart 1998 voor zover van belang voor het onderzoek als volgt:"Ik kan mij echter niet meer herinneren of ik daar aanwezig ben geweest op 15 juni 1995, toen een deel van de inbeslaggenomen goederen aan de heer V. is teruggegeven. Het bewijs van ontvangst is voor afgifte ondertekend door L., onze (...) collega destijds, dus die is er in ieder geval bij aanwezig geweest." Betrokken ambtenaar K. verklaarde op 2 maart 1998 voor zover van belang voor het onderzoek als volgt:" Ik kan mij niet meer herinneren dat ik op 15 juni 1995 aanwezig ben geweest bij de teruggave van een deel van de inbeslaggenomen goederen aan de heer V. Ik denk dat ik op vakantie was. Het bewijs van ontvangst is ook niet door mij ondertekend voor afgifte. De officier van justitie beslist welke inbeslaggenomen zaken moeten worden teruggegeven. Die worden in het bewijs van ontvangst vermeld. Zaken die de officier nog nodig heeft en dus nog niet worden teruggegeven worden daarin nooit vermeld. Deze procedure wordt door iedereen gevolgd. Aangezien het adresboek op het bewijs van ontvangst wordt vermeld, is het teruggegeven. Het gebeurt nooit dat we iemand het bewijs van ontvangst laten tekenen, terwijl een zaak die daarop vermeld staat nog wordt achtergehouden. Het adresboek is door de officier van justitie niet op de zitting gebruikt. Ik kan mij herinneren dat de heer V. een keer tijdens een verhoor vroeg of hij kopie n uit het bewuste adresboek mocht maken. Dit is hem toen toegestaan. Toen is het adresboek nog wel bij ons achtergebleven. Dit was echter een ander tijdstip dan 15 juni 1995." BEOORDELING1. Op 16 januari 1995 verrichtte de Belgische politie ter voldoening aan een rechtshulpverzoek van het regionale politiekorps Utrecht een huiszoeking in Antwerpen op het adres waar verzoeker op dat moment verbleef. Daarbij waren ook ambtenaren van het regionale politiekorps Utrecht aanwezig. Bij de huiszoeking zijn bescheiden en goederen van verzoeker in beslag genomen. Verzoeker klaagt erover dat het regionale politiekorps Utrecht dan wel het arrondissementsparket te Utrecht vijf van de inbeslaggenomen goederen door
onzorgvuldige bewaring in het ongerede heeft gebracht, waardoor deze goederen niet meer zijn te traceren.2. Het regionale politiekorps Utrecht heeft de inbeslaggenomen goederen, nadat deze op 9 maart 1995 in Belgi waren opgehaald, ingevoerd in een geautomatiseerde administratie. Op deze lijst staat n van de goederen waarop de klacht van verzoeker betrekking heeft, namelijk het zakadresboekje, onder de nummers BR-00-04-00-00-000 en BR-1428-0000. De overige goederen komen niet voor op de lijst.3.1. Met betrekking tot de goederen die niet op de lijst voorkomen geldt dat van verzoeker niet kan worden verlangd dat hij van de door hem gestelde inbeslagname een sluitend bewijs levert. Dit neemt echter niet weg dat er toch enige aanwijzingen moeten zijn, anders dan de eigen verklaring van verzoeker, die verzoekers zienswijze ondersteunen, alvorens aannemelijk kan worden geacht dat de goederen daadwerkelijk bij de huiszoeking in beslag zijn genomen of nadien bij het regionale politiekorps Utrecht in het ongerede zijn geraakt. Dergelijke aanwijzingen zijn niet naar voren gekomen. Daarmee is onvoldoende aannemelijk geworden dat de bewuste goederen tengevolge van het handelen van het regionale politiekorps Utrecht bij de inbeslagname, dan wel nadien, in het ongerede zijn geraakt. De onderzochte gedraging is op dit punt behoorlijk.3.2. Met betrekking tot het adresboekje wordt het volgende overwogen. Verzoeker heeft op 15 juni 1995, toen een deel van de inbeslaggenomen goederen aan hem werd teruggegeven, een bewijs van ontvangst getekend waarop ook het zakadresboekje met de nummers BR-00-04-00-00-000 en BR-1428-0000 staat vermeld. Mitsdien moet het ervoor worden gehouden dat het zakadresboekje op 15 juni 1995 aan verzoeker is teruggegeven tenzij er aanwijzingen zijn dat het zakadresboekje ten onrechte in het bewijs van ontvangst is vermeld. Verzoeker heeft in dit verband aangevoerd dat hem op 15 juni 1995 is meegedeeld dat de officier van justitie nog een aantal zaken, waaronder het bewuste bordeaux-rode adresboekje, wenste achter te houden tot tenminste de zittingsdatum. Volgens verzoeker had hij hierin berust om moeilijkheden te voorkomen en had hij het bewijs van ontvangst daarom getekend ondanks het feit dat hierop ten onrechte het zakadresboekje stond vermeld. De door verzoeker gestelde gang van zaken is echter op geen enkele wijze aannemelijk geworden. De betrokken ambtenaren verklaarden dat zij zich niet meer konden herinneren of zij bij de teruggave van de inbeslaggenomen goederen aan de heer V. aanwezig waren geweest. Voorts verklaarde K. dat het in dergelijke situatie nooit gebeurt dat de politie iemand een bewijs van ontvangst laat tekenen terwijl daarop een zaak staat vermeld die nog wordt achtergehouden.
Het bovenstaande overziende, is niet aannemelijk geworden dat het zakadresboekje door toedoen van het regionale politiekorps Utrecht dan wel het arrondissementsparket te Utrecht in het ongerede is geraakt. Ook op dit punt is de onderzochte gedraging behoorlijk.
