Een man werd door de politie aangehouden op verdenking van mishandeling. Hij diende bij de politie een klacht in over de gang van zaken tijdens die aanhouding. Een van de klachtpunten was dat een politiemedewerker onderweg naar het politiebureau een meisje – dat hij aansprak op een verkeersovertreding – had verteld dat achter in de politieauto een arrestant zat. Volgens de man leverde dit handelen van de politiemedewerker een onnodige schending van zijn privacy op.
De politiechef vond het te rechtvaardigen dat de politiemedewerker het meisje had aangesproken en verklaarde de klacht over schending van de privacy ongegrond. De man was het niet eens met dat oordeel. Hij gaf aan dat hij er geen probleem mee had dat de politiemedewerker het meisje op een verkeersovertreding had aangesproken, maar wel met het feit dat de politiemedewerker het meisje er daarbij op gewezen had dat hij als arrestant achter in de politieauto zat. Volgens de man had het meisje hem achter in de auto zien zitten en hem herkend. Hij vond dat de politiechef de klacht gegrond had moeten verklaren. Daarom wendde hij zich tot de Nationale ombudsman.
De politie liet in reactie op de klacht weten dat in het oordeel van de politiechef misschien benoemd had kunnen worden dat de gemaakte opmerking niet handig is geweest. Volgens de politie maakte het feit dat deze onhandige opmerking is gemaakt, de klacht over privacy schending echter niet gegrond.
De ombudsman vindt dat de politiemedewerker bij het aanspreken van het meisje die opmerking niet had moeten maken. Er kunnen vele redenen zijn waarom iemand achter in een politieauto zit. Door aan het meisje te vertellen dat de persoon achter in de auto een arrestant is, heeft die politiemedewerker privacygevoelige informatie over de man – namelijk dat hij was gearresteerd – met het meisje gedeeld. De ombudsman kan de politie dan ook niet volgen, dat de klacht over schending van de privacy ongegrond zou zijn. De politiechef had de klacht volgens de ombudsman gegrond moeten verklaren.
