Mevrouw is ondernemer en wil hulp van de gemeente bij haar schulden. Ze wil eerst weten welke hulp en mogelijkheden er zijn, voordat zij daar gebruik van maakt. Volgens haar kan de gemeente haar niet uitleggen welke hulp er voor ondernemers is. En ze zegt dat ze volgens de gemeente de stekker uit haar bedrijf moet trekken, om voor schuldhulpverlening in aanmerking te komen. Daarom schakelt ze de Nationale ombudsman in.
De ombudsman neemt contact op met de gemeente om te vragen hoe het zit. De gemeente geeft aan dat er bij ondernemers altijd sprake is van maatwerk. En dat zij mevrouw daarom geen algemene informatie kunnen geven, die toch voldoende specifiek is voor haar situatie. De gemeente heeft mevrouw daarom in contact gebracht met het ondernemersloket. En met de afdeling schulddienstverlening. Deze hebben met mevrouw gekeken naar de mogelijkheden. Bij het ondernemersloket is gekeken naar de mogelijkheden voor corona-steunmaatregelen. Daarnaast had mevrouw langere tijd haar rekeningen niet betaald, en dreigde er afsluiting van gas en licht. Daarom heeft de gemeente haar in contact gebracht met de afdeling schulddienstverlening. Zij hebben met mevrouw gekeken naar de mogelijkheden om afsluiting van gas en licht te voorkomen. Vervolgens heeft de gemeente mevrouw meerdere keren aangeboden om in een persoonlijk gesprek te kijken wat er verder nodig en mogelijk zou zijn. De gemeente geeft aan dat mevrouw hier zelf niet op ingegaan is.
De ombudsman vindt het begrijpelijk dat de gemeente vooraf en in het algemeen geen informatie kon geven waar mevrouw iets aan had. En dat zij hebben gekozen om een persoonlijk gesprek aan te bieden om de mogelijkheden te bespreken. De ombudsman vindt het jammer dat mevrouw hier geen gebruik van gemaakt heeft.
