Een man werd door de politie aangehouden omdat de politie hem ervan verdacht dat hij zijn vrouw had mishandeld. De politie nam de man mee naar het politiebureau en sloot hem daar op. Nadat de politie de man en twee getuigen had gesproken over wat er was gebeurd, liet de politie de man vrij.
De man was ontevreden over de manier waarop de politie had opgetreden. Hij had daar meerdere klachten over. Hij vond het onterecht dat hij was aangehouden. Ook vond hij het onterecht dat de politie in zijn dossier had opgeschreven dat er sprake was van heterdaad. Dit is een juridische term die de politie in sommige situaties bij een aanhouding kan gebruiken. De man klaagde er ook over dat hij van de politie niet zijn eigen advocaat mocht bellen om hem te helpen. En als laatste klaagde hij erover dat hij zijn medicijnen voor zijn suikerziekte niet mocht meenemen toen de politie hem meenam. De man diende deze klachten in bij de politie.
De politie heeft een lange periode geprobeerd om een oplossing te vinden voor de klacht. Dat is niet gelukt. De politie heeft uiteindelijk met een brief op de klacht gereageerd. Daarin liet de politie de man weten dat zij het niet eens was met zijn klachten.
De man was het niet eens met de reactie van de politie. Hij meldde zich hiermee bij de Nationale ombudsman. Medewerkster Wende* van de Nationale ombudsman onderzoekt de klacht. De Nationale ombudsman komt na dit onderzoek tot de conclusie dat een deel van de klachten niet terecht is.
De ombudsman oordeelt dat de uitleg van de politie over de aanhouding en het gebruik van het begrip heterdaad voldoende was. Die uitleg was dat de politie op het moment van de aanhouding voldoende informatie had voor het vermoeden dat de man zich schuldig had gemaakt aan mishandeling. En dat het gebruik van het begrip heterdaad in vergelijkbare situaties was goedgekeurd door de Nederlandse strafrechter. Uit het onderzoek van de ombudsman bleek verder dat de man zelf tegen de politie had gezegd dat hij geen advocaat hoefde te bellen. De ombudsman kon niet duidelijk krijgen hoe het precies is gegaan met de medicatie. Daarom geeft de ombudsman daar geen oordeel over.
Als laatste keek de ombudsman naar de manier waarop de politie de klacht had behandeld. Het viel de ombudsman op dat de politie de klachtencommissie geen advies had gevraagd voor haar reactie op de klacht. De ombudsman vindt dat de politie in dit geval geen reden had om de klachtencommissie over te slaan. De politie liet de ombudsman weten dat zij daarvan heeft geleerd. Daarom vindt de ombudsman het niet nodig om daar een oordeel over te geven.
*Niet de echte naam
