Verzoeker is de gemachtigde van cliënten die al een aantal jaren procederen tegen de komst van een megastal in de gemeente Hilvarenbeek. Hij dient namens hen een klacht in over de "(schijn) van belangenverstrengeling" van een ambtenaar milieu van de gemeente. De gemeente laat Bureau Integriteit Nederlandse Gemeenten (BING) een onderzoek uitvoeren. De ambtenaar blijkt een nevenfunctie te hebben bij het adviesbureau van zijn vrouw, welk bureau de initiatiefnemers van de megastal adviseert. Op basis van de conclusies van dat rapport stelt de gemeente dat verzoekers klacht "onterecht en onjuist" is. Dat stelt zij ook zo in het persbericht dat zij uitbrengt. Verzoeker vraagt rectificatie van dat bericht. Volgens hem blijkt uit de conclusies van het BING rapport dat zijn klacht niet onjuist is. De gemeente is een andere mening toegedaan en weigert rectificatie.
Verzoeker klaagt er bij de ombudsman over dat het college heeft geweigerd het persbericht te rectificeren voor zover daarin staat vermeld dat de door verzoeker ingediend klacht 'onjuist en onterecht' is geweest.
De ombudsman oordeelt dat uit de conclusie van het BING rapport blijkt dat in het dossier van de megastal de schijn van belangenverstrengeling heeft kunnen ontstaan. Nu de klacht van verzoeker ook over de schijn van belangenverstrengeling ging, is die in ieder geval deels terecht. Dat de gemeente niet heeft willen rectificeren valt dan ook niet te begrijpen. De beoordeling van het BING rapport is zonder meer duidelijk. Uit de feiten uit het rapport had bovendien voor de gemeente duidelijk moeten zijn dat hierdoor in het dossier van de megastal de schijn van belangenverstrengeling kon ontstaan. De gemeente heeft halsstarrig vastgehouden aan haar onjuiste standpunt, ook al wees verzoeker haar herhaaldelijk op relevante passages uit het BING rapport. Ze heeft geen blijk gegeven oog te hebben voor de gevoelens van verzoeker en zijn cliënten. Die konden het persbericht beschouwen als aantasting van hun goede naam; te meer nu het gaat om een zaak die publiciteitsgevoelig is en in de lokale media de nodige aandacht heeft gekregen. De gemeente gaat er met haar opstelling aan voorbij dat juist door de klacht van verzoeker een situatie aan het licht is gekomen die vanuit het oogpunt van integriteit bezien ontoelaatbaar is.
Door de starre houding van gemeente is de zaak onnodig geëscaleerd. De gemeente en verzoeker zijn lijnrecht tegenover elkaar komen te staan en het vertrouwen over en weer is verdwenen.
De klacht is gegrond wegens strijd met het vereiste van de-escalatie.
De ombudsman beveelt de gemeente aan om met verzoeker (en zijn cliënten) in gesprek te gaan over de wijze waarop de onjuistheden in het persbericht kunnen worden hersteld.
