De zoon van verzoekers is in hun woning aangehouden door een AT na een aangifte van mishandeling en bedreiging. Het slachtoffer zou tijdens de mishandeling een vuurwapen hebben waargenomen.
Verzoekers klagen er over dat melding over de aanwezigheid van een vuurapen niet ernstig had mogen worden genomen. Ook klagen zij er over dat het OM heeft geweigerd de door het AT aan hun woning veroorzaakte schade te vergoeden.
De officier van justitie te Rotterdam kon op basis van de door de politie verstrekte informatie over hoeveelheid en ernst van de sinds 1993 door de zoon van verzoekers begane strafbare handelingen in redelijkheid beslissen dat de hem voorgelegde zaak voldeed aan één van de criteria voor de inzet van een AT, te weten het bestaan van levensbedreigende omstandigheden voor de politie.
De Nationale ombudsman toetst de beslissing van het College van procureurs-generaal aan het motiveringsvereiste. Dit vereiste van behoorlijkheid houdt in dat het handelen van overheidsinstanties feitelijk en logisch wordt gedragen door een kenbare motivering.
De (kennisgeving van) de afwijzende beslissing op de schadeclaim voldoet niet het motiveringsvereiste. Deze miskent immers dat volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad ook rechtmatig optreden van de politie kan leiden tot een verplichting tot vergoeding van de daardoor ontstane schade. Gezien de hoeveelheid en de ernst van de voorgeschiedenis van hun zoon sinds 1993 komt het voor risico van verzoekers dat schade is toegebracht aan hun woning bij de aanhouding van hun in die woning verblijvende zoon. De Nationale ombudsman ziet dan ook geen aanleiding voor het doen van een aanbeveling om de afwijzende beslissing te heroverwegen.
Evenredigheidsvereiste niet geschonden.
Motiveringsvereiste wel geschonden.
