Steven (niet de echte naam) werkte dertig jaar voor de NAVO en is nu met pensioen. Hij heeft een collectieve zorgverzekering via de NAVO. Die is anders dan een gewone Nederlandse zorgverzekering. De meeste mensen die in Nederland wonen zijn automatisch verzekerd voor de Wet langdurige zorg (Wlz). Daar valt onder andere verpleegzorg onder. Als je van langdurige zorg gebruik wil maken dien je een aanvraag in bij het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Steven ontdekt dat dit in zijn geval niet zo is.
Hoe is dit geregeld?
Steven maakt zich zorgen. Hij is nu nog gezond, maar wat moet hij doen als hij in de toekomst naar een verpleeghuis moet? Hij wil weten hoe dit zit en gaat op onderzoek uit. Hij neemt contact op met het CIZ, het zorgkantoor en verschillende verpleeghuizen. Hij vraagt of zij weten hoe dit in zijn situatie is geregeld. Maar niemand kan zijn vraag beantwoorden.
Geen snel antwoord
Na maanden bellen, mailen en wachten is Steven geen stap verder. Gelukkig hoort hij van ons en neemt hij contact op. Collega Tobias heeft helaas ook niet direct een antwoord. Wel weet hij wie Stevens specifieke situatie uit kan zoeken. Dat is het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Tobias vraagt daarom het ministerie om de zaak op te pakken. Hij adviseert Steven om weer contact op te nemen als het ministerie niet binnen zes weken reageert.
Steven wacht geduldig op een antwoord, maar hoort niets. Zoals afgesproken mailt hij Tobias opnieuw, die direct contact opneemt met het ministerie. Het blijkt dat Stevens zaak door een fout is blijven liggen. Het ministerie biedt excuses aan en onderzoekt de zaak direct.
Eindelijk duidelijkheid
Een paar weken later ontvangt Steven een brief van het ministerie. Daarin staat dat Steven langdurige zorg inderdaad niet bij het CIZ kan aanvragen, zoals dat normaal gaat. In zijn geval gaat dit via een andere organisatie. Verder adviseert het ministerie om bij zijn zorgverzekering na te gaan welke zorg zijn collectieve verzekering dekt. Steven is opgelucht. Hij weet nu eindelijk wat hij moet doen als hij in de toekomst langdurig zorg nodig heeft.
Als je niet weet waar je moet zijn
Stevens situatie is een uitzondering, dus ik begrijp dat verschillende organisaties niet direct antwoord op zijn vraag hadden. Wel hadden ze hem beter kunnen helpen om dat antwoord te vinden. Het is vervelend als je niet weet waar je met je vraag moet zijn, of als een reactie lang uitblijft. Gelukkig weet Steven nu eindelijk waar hij aan toe is.
De personen op de foto zijn niet de personen uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van zaterdag 17 augustus.