Pascal (niet de echte naam) krijgt huishoudelijke hulp vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) van zijn gemeente. Hij is behoorlijk ziek. Verdere behandeling is helaas niet meer mogelijk voor deze man. Alle hulp is hard nodig want Pascal heeft niet meer de energie om zelf veel te regelen.
Wel of geen keukentafelgesprek?
Omdat zijn indicatie voor de huishoudelijke hulp afloopt, vraagt hij de gemeente om verlenging. In zo'n geval volgt er een zogenoemd keukentafelgesprek met de gemeente. Hierin kijken ze samen of Pascal nog in aanmerking komt voor huishoudelijke hulp. Er zijn wel nog 14 wachtenden voor hem. Daarbij laat de gemeente hem alvast weten dat een gesprek weinig zin heeft omdat hij waarschijnlijk niet in aanmerking komt voor verlenging. Pascal is het hier niet mee eens. Als dat echt zo is, wil hij bezwaar maken tegen deze beslissing. Maar dat kan pas na het keukentafelgesprek waarin de verlenging afgewezen wordt. Het hele gebeuren levert Pascal veel stress op. Inmiddels heeft hij ook geen huishoudelijke hulp meer. En met zoveel wachtenden voor hem weet Pascal niet eens of hij er nog wel is als hij aan de beurt is.
Dringende situatie
Pascal belt met de Nationale ombudsman om te vragen of wij iets voor hem kunnen doen. Medewerker Patricia (niet de echte naam) gaat voor hem aan de slag. Ze neemt contact op met de gemeente. Omdat de gezondheid van Pascal zo slecht is, vraagt ze hen zo snel mogelijk het keukentafelgesprek te plannen. De gemeente ziet nu gelukkig ook in dat de situatie van Pascal erg dringend is. Ze besluiten het keukentafelgesprek alsnog met voorrang te plannen. In dit gesprek blijkt daarna dat het dossier van de gemeente over Pascal niet compleet is. De medische informatie die hij heeft verstrekt, blijkt niet in zijn dossier te staan. Door zijn medische situatie besluit de gemeente zijn indicatie voor huishoudelijke hulp alsnog te verlengen. Pascal is hier erg blij mee.
Nodige hulp bieden
Bij het uitvoeren van gemeentelijk beleid over de Wmo-voorziening huishoudelijke hulp vind ik het belangrijk dat gemeenten aanvragen niet meteen afwijzen maar altijd goed kijken naar wat een inwoner precies nodig heeft en vraagt. Kijk samen hoe je als gemeente kan voldoen aan de behoefte van je inwoner en biedt dan ook de nodige hulp. Op die manier draag je echt bij aan het zo lang mogelijk zelfredzaam zijn van je inwoners zodat zij kunnen deelnemen aan de samenleving. Dat is tenslotte de bedoeling van de Wmo.
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 27 januari 2024.
