Gevangenisdirecteur wil niet luisteren naar vragen en kritiek van bezoekers
Een echtpaar bezocht regelmatig vreemdelingen die vastzitten. Toen de vrouw begin 2015 in Detentiecentrum Zeist op bezoek wilde gaan, kreeg zij te horen dat zij en haar man de inrichting een jaar lang niet meer in mochten. De reden was dat de man en de vrouw zich hadden "schuldig gemaakt aan opruiend gedrag", zo stond in een brief van de directeur.
Zij begrepen niet waarop de directeur doelde en vroegen opheldering. Het bleek te gaan om wat justitiemedewerkers hadden gehoord tijdens een eerder bezoek: dat het echtpaar gedetineerden had geadviseerd acties te ondernemen en dat dit had geleid tot levensbedreigende situaties. Maar dat zei het echtpaar niets en ze dienden een klacht in. Maandenlang hoorden ze niets. Ook toen de Nationale ombudsman justitie vroeg om de klacht in behandeling te nemen, leverde dat niet meer op dan een brief met de globale informatie die de directeur eerder al had gegeven.
Inmiddels was het medio 2016. De Nationale ombudsman pakte de zaak op en sprak met het echtpaar en de medewerkers van het detentiecentrum die toezicht hadden gehouden bij het bewuste bezoek. Ook vroeg hij de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie om informatie.
Wat bleek?
Medewerkers van het detentiecentrum hadden in december 2014 gehoord dat twee vrouwelijke bezoekers een ingesloten vreemdeling adviseerden om iets in brand te steken om aandacht te krijgen. En in die zelfde maand had deze drie keer brand gesticht. Dat kon geen toeval zijn, aldus de staatssecretaris.
De Nationale ombudsman oordeelde dat de directeur er helemaal naast had gezeten met het toegangsverbod voor de mannelijke bezoeker. Het besluit over de toegang van de vrouw was op verschillende punten gebrekkig: er was niet goed onderzocht wat er was gebeurd, onvoldoende motivering, duur van 1 jaar in strijd met de wet enz. Volgens de Nationale ombudsman had de maatregel niet op deze manier uitgevaardigd kunnen worden.
Verder was het niet behoorlijk dat de directeur aan het echtpaar niet de kans heeft gegeven om hun kant van het verhaal te vertellen en zich gericht te verweren tegen de zware beschuldigingen aan hun adres. Hun klacht is niet serieus genomen en niet behandeld volgens de bestaande klachtregeling.
De Nationale ombudsman concludeert dat de klachten gegrond zijn. Hij verlangt van de justitieorganisatie dat deze met het paar bekijkt wat er moet gebeuren om het vertrouwen in justitie te herstellen.
