Een stabiele en veilige thuisbasis is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Neem bijvoorbeeld Jessica* die uit een gezin komt waar huiselijk geweld heel normaal is. Haar vader wordt snel boos en heeft dan nogal losse handjes. Niet alleen richting Jessica, maar ook naar haar moeder. Jessica heeft hierdoor nooit een goed voorbeeld gehad van hoe een gezonde relatie eruit ziet. Met als gevolg een opeenstapeling van allerlei problemen. Ze is erg beïnvloedbaar en kwetsbaar en op haar 13e komt zij via vrienden in aanraking met drugs en alcohol. Als ze 16 is, krijgt ze een relatie met een loverboy. De thuissituatie is inmiddels niet meer houdbaar en Jessica gaat, hoewel ze hier eigenlijk niet klaar voor is, op haar 17e op zichzelf wonen. En alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, belandt ze via haar 'vriend' in de prostitutie met nog meer nare ervaringen als gevolg. U kunt zich misschien wel voorstellen dat haar vertrouwen in mensen ernstig beschadigd is. Maar niemand in haar omgeving heeft door dat het niet goed gaat met Jessica.
Gelukkig weet Jessica uiteindelijk zelf los te komen van haar foute contacten en belandt bij het landelijke opvang- en behandelcentrum van Fier Fryslân. Die zien meteen dat het niet goed gaat met de inmiddels 18 jarige Jessica en starten een intensieve behandeling. Omdat zij daardoor niet naar school of werken kan, ontvangt zij van de gemeente een kleine uitkering voor zak- en kleedgeld. Tegelijkertijd krijgt zij van het CAK bericht dat zij een eigen bijdrage moet betalen voor haar behandeling op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Een bedrag dat zij eigenlijk helemaal niet kan missen aangezien ze ook nog schulden moet aflossen. Fier maakt dit soort situaties vaker mee en verbaast zich erover dat die eigen bijdrage geldt voor deze meiden tussen de 18 en 20 jaar. Fier Fryslân schrijft ons een uitgebreide brief want dit kan toch niet de bedoeling zijn van de regelgeving?
Na onderzoek blijkt dat het ministerie van VWS, het CAK en de Federatie Opvang hierover al met elkaar in gesprek zijn maar nog geen oplossing hebben gevonden. Daar komt snel verandering in zodra een medewerkster van de Nationale ombudsman het ministerie belt en de onwenselijke situatie bespreekt. Het ministerie stuurt vervolgens een brief aan het CAK met de mededeling dat de vrijstelling per direct ook voor deze groep van 18 tot 20 jaar geldt. Zo snel kan het dus ineens gaan dankzij een signaal van Fier Fryslân. Dat is weer een zorg minder voor deze groep kwetsbare meiden zodat zij zich erop kunnen focussen hun leven weer op de rails te krijgen. Dat is vaak al ingewikkeld genoeg.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
