Verzoeker nodigde een gaste uit Kenia uit voor een vakantie en stelde zich daarvoor garant. Op 9 maart 2004 zond hij een e-mailbericht naar de ambassade in Nairobi (Kenia) met de vraag welke voorwaarden werden gesteld aan de verkrijging van een visum kort verblijf. Hierop ontving hij op 10 maart 2004 een zeer kort antwoord waarin onder meer was opgenomen dat nodig waren: bankafschriften of salarisstroken van drie maanden. Hierop overlegde verzoeker twee bankafschriften met daarop aanzienlijke bedragen. Nadat zijn gaste door de ambassade was meegedeeld dat dit niet voldoende was, zond hij op verzoek van de ambassade zijn bankafschriften van drie maanden. Een paar dagen daarop ontving hij bericht van de ambassade met daarin een nadere toelichting op het zogenoemde middelenvereiste en het verzoek bepaalde bankafschriften te sturen waarbij werd aangegeven waarom dit noodzakelijk was. Het gevraagde visum werd acht dagen na de aanvraag verstrekt. Verzoekers diende daarna een klacht in bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken over de gestelde financiële voorwaarden. In de reactie op de klacht en daarop volgende briefwisseling ging het Ministerie uitgebreid in op het begrip voldoende en duurzame middelen van bestaan.
Verzoeker klaagt erover dat de ambassade en het Ministerie van Buitenlandse Zaken hem onvolledig en onjuist hebben geïnformeerd over de voorwaarde te moeten beschikken over duurzame middelen van bestaan.
De No overwoog dat hoewel de ambassade in eerste instantie wel erg kort en daardoor niet volledig reageerde op verzoekers vraag naar de visumvoorwaarden liet de ambassade hem vervolgens alsnog binnen een paar dagen weten wat precies van hem werd verlangd en ook het Ministerie gaf hem naar aanleiding van zijn klacht een uitgebreide toelichting op het gestelde middelenvereiste. Hierdoor kan niet worden gesteld dat de ambassade en het ministerie handelde in strijd met het vereiste van actieve en adequate en informatieverstrekking.
Klacht over de ambassade en het Ministerie van Buitenlandse Zaken is ongegrond