Verzoeker is op 21 april 2002 aanwezig geweest in het voetbalstadion Amsterdam Arena bij de voetbalwedstrijd Ajax-FC Utrecht.
Verzoeker klaagt erover dat een lid van de Mobiele Eenheid (ME) disproportioneel geweld heeft gebruikt. In dit verband klaagt hij er ook over dat dit geweld niet is voorafgegaan door een waarschuwing.
De No overweegt dat behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen een ieder recht heeft op onaantastbaarheid van zijn lichaam. Het uitoefenen van geweld op iemand betekent een inbreuk op diens lichamelijke integriteit. Aan het gebruik van geweld gaat zo mogelijk een waarschuwing vooraf.
De Nationale ombudsman kan in deze zaak slechts tot de conclusie komen dat de Mobiele Eenheid reeds optrad voordat het in het bewuste supportersvak (segment K), waarin ook verzoeker zich bevond, onrustig werd. De Mobiele Eenheid heeft geweld gebruikt tegen supporters, onder wie verzoeker, die geen bevel tot terugkeren hadden gekregen, die er niet voor waren gewaarschuwd dat geweld zou worden gebruikt, en die (hierbij wordt met name verwezen naar hetgeen is weergegeven op de videobeelden, en naar wat verzoeker in zijn klacht aangaf) feitelijk niet konden terugkeren, omdat de doorgang werd geblokkeerd.
Op het moment dat de ME-ers het segment K binnentraden vormden zij een linie, en begonnen zij vrijwel direct te slaan. Vervolgens ontstond er flinke onrust in het vak en leidde het optreden van de ME tot reactief geweld onder een aantal van de supporters.
De Nationale ombudsman deelt dan ook de conclusie van de Commissie voor de Politieklachten dat de inzet van de ME met de uitvoering van het noodbevel van de burgemeester te maken had, en niet met reactief optreden tegen de Utrecht-supporters.
Onder deze omstandigheden concludeert de Nationale ombudsman dat met het optreden en het daarbij gehanteerde geweld het grondrecht op de onaantastbaarheid van het lichaam is geschonden. De onderzochte gedraging is in zoverre niet behoorlijk.
Verzoeker klaagt voorts over de lange duur van afhandeling van zijn ingediende klacht. Ook klaagt hij erover dat de beheerder van het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland hem, tot op het moment dat hij zich met deze klacht tot de Nationale ombudsman wendde, niet heeft geïnformeerd over de afwikkeling van zijn schade.
Zoals de korpsbeheerder zelf al had aangegeven in zijn reactie op de klacht is de termijn te lang en de onderzochte gedraging is op dit punt niet behoorlijk.
Verzoeker heeft in zijn klacht van 1 mei 2002 niet gevraagd om schadevergoeding. Verzoekers klacht dat de beheerder van het regionale politiekorps Amsterdam-Amstelland hem niet heeft geïnformeerd over de afwikkeling van zijn schade mist feitelijke grondslag.
