Verzoekers, die tegenover een voetbalcomplex wonen, klaagden al sinds 2001 bij de gemeente over hinder van het licht van lichtmasten langs de velden.
Bij de Nationale ombudsman klaagden zij erover dat de gemeente afspraken en toezeggingen om de overlast aan te pakken, niet was nagekomen. Ook klaagden zij erover dat de gemeente hun in 2004 onevenredig weinig tijd had gegund om op een lichtrapport te reageren, en dat de gemeenten hun klacht daarover ongegrond had verklaard.
De Nationale ombudsman stelde vast dat van de zijde van de gemeente vanaf 2001 bij verzoekers de indruk was gewekt dat de gemeente hun problemen serieus nam en dat de gemeente daadwerkelijk actie zou ondernemen om een einde te maken aan de overlast. Ondanks de aldus bij verzoekers gewekte verwachtingen was van daadwerkelijk optreden van de gemeente geen sprake geweest. De Nationale ombudsman oordeelde dan ook dat de gemeente jegens verzoekers had gehandeld in strijd met het rechtszekerheidsvereiste.
Verzoekers werden, in het kader van een bouwvergunningprocedure, door de gemeente in de gelegenheid gesteld te reageren op een lichtrapport, maar verlangde daarbij wel dat zij binnen vier dagen zouden reageren. De Nationale ombudsman vond deze termijn, in het licht van de lange loop van de procedure, te kort. De gemeente had aldus gehandeld in strijd met het vereiste van fair play.
Omdat de Nationale ombudsman de argumenten die het college van burgemeester en wethouders had genoemd ter onderbouwing van de ongegrondverklaring van de klacht van verzoekers niet overtuigend vond, verklaarde hij de klacht over die ongegrondverklaring eveneens gegrond, en wel vanwege strijd met het motiveringsvereiste.
