Verzoekers dochter, toen 18 jaar, werd in Australië beroofd van haar kostbaarheden, waaronder haar paspoort. Zij zou ongeveer vijf weken later op reis van Australië naar Nieuw-Zeeland, en weer terug. Zij vroeg bij het Nederlandse consulaat in Melbourne een nieuw paspoort aan. Het Consulaat zond de aanvraag, via de Nederlandse ambassade in Sydney, naar de gemeente waar verzoekster woonde om verificatie van haar gegevens. De gemeente reageerde echter niet op tijd. Pas twee dagen voor de vertrekdatum naar Nieuw-Zeeland rappelleerde het consulaat de gemeente. Toen bleek dat de gemeente de eerdere fax niet had ontvangen. Verzoekers dochter kreeg haar paspoort niet op tijd, en miste daardoor haar reis. Het consulaat en de gemeente verwezen naar elkaar voor vergoeding van de gemiste retourreis.
Verzoeker klaagde erover dat de behandeling van de aanvraag van het paspoort van zijn dochter te lang duurde, zodat zij haar reis heeft gemist. Hij wilde vergoeding van de gemiste reis.
De Nationale ombudsman oordeelt dat is gehandeld in strijd met het vereiste van voortvarendheid. Het consulaat had eerder moeten rappelleren, en had niet verzoekers dochter mogen verwijzen naar de gemeente voor vergoeding van haar schade, omdat het consulaat hiermee het eigen aandeel in de keten miskent. Bovendien geven de gemeente en het consulaat elkaar de schuld, zodat het voor verzoeker geen zin had om zich tot de gemeente te wenden om te worden verwezen naar het consulaat. Voor zover de schuld deels bij de gemeente lag, staat het de minister vrij om in overleg met de gemeente te komen tot een deling van de kosten.
De Nationale ombudsman doet de aanbeveling aan de minister van Buitenlandse Zaken om verzoekers dochter excuus aan te bieden en om met verzoekers dochter in overleg te treden over vergoeding van de kosten van de gemiste retourreis.