Verzoeker werd op 11 januari 2007 door politieambtenaren aangehouden op verdenking van het onttrekken van goederen aan een beslag. Volgens de politie was er beslag gelegd op een aantal voertuigen van verzoeker. Verzoeker werd in één van die voertuigen aangetroffen en daarom vermoedde de politie dat verzoeker probeerde om de voertuigen aan het beslag te onttrekken. Verzoeker werd aangehouden en zijn auto werd op grond van de Wegenverkeerswet 1994 meegnomen naar het politiebureau voor nader onderzoek. Verzoeker werd ook overgebracht naar het politiebureau. Enkele uren later bleek dat er van een beslaglegging nog geen sprake was. Verzoeker werd op vrije voeten gesteld.
Verzoeker klaagde erover dat hij op 11 januari 2007 is aangehouden en dat daarbij zijn auto in beslag is genomen door de politie.
De Nationale ombudsman was van oordeel dat verzoeker terecht als verdachte is aangemerkt, maar achtte het niet juist dat de politie de auto van verzoeker op grond van de Wegenverkeerswet had meegenomen. Uit het onderzoek van de Nationale ombudsman bleek dat er geen onderzoek aan het voertuig heeft plaatsgevonden in de zin van de Wegenverkeerswet. De politie heeft daardoor ten onrechte gebruik gemaakt van de bevoegdheid uit de Wegenverkeerswet 1994.
De Nationale ombudsman oordeelde dat de politie verzoeker als verdachte had mogen aanhouden en dat zij niet in strijd heeft gehandeld met het verbod van onrechtmatige vrijheidsbeneming. Wel achtte de Nationale ombudsman het meenemen van verzoekers auto in strijd met het verbod van misbruik van bevoegdheid.
Overige klachtonderdelen:
Wijze van aanhouding op 17 december 2006.
Het naar huis laten lopen van verzoekers dochter na zijn aanhouding op 11 januari 2007.
Het weigeren aangiftes op te nemen.
